TIPS & TRICKS

Istnieje możliwość wymiarowania kątów bez konieczności rysowania dodatkowych linii pomocnicznych. Wystarczy kliknąć linię (1) oraz punkt (2) w dowolnej kolejności, po czym pojawi się niebieski układ, którego osi należy użyć do wymiarowania.

Istnieje możliwość wymiarowania kątów bez konieczności rysowania dodatkowych linii pomocnicznych. Wystarczy kliknąć linię (1) oraz punkt (2) w dowolnej kolejności, po czym pojawi się niebieski układ, którego osi należy użyć do wymiarowania.

Chcąc narysować geometrię bazującą na krzywej 3D będącej wynikiem rzutu na siebie dwóch krzywych płaskich – użyj Rzutu krzywej z opcją Szkic na szkic. Przykładem zastosowania mogą być niektóre kontury pojazdu, łodzie i statki lub np. skrzydła samolotu.
Dowiedz się więcej podczas kursu: Zaawansowane modelowanie części i złożeń – najbliższy już w tym tygodniu!

Ocena wydajności to narzędzie diagnostyczne dostępne na karcie Złożenia, które analizuje strukturę oraz wydajność złożeń i podpowiada możliwe działania w celu poprawy wydajności. Szczególnie jest to przydatne w pracy z dużymi i skomplikowanymi złożeniami.

W oknie renderowania końcowego możesz skorzystać z różnych opcji, w tym: przeglądania ostatnich renderowanych obrazów, porównywania czy obróbki graficznej. Jeżeli chesz zmaksymalizować okno ukrywając wszystkie dostępne narzędzia – wciśnij Spację.

Przechodząc na najnowszą wersję oprogramowania SOLIDWORKS, możesz użyć narzędzia Harmonogramu Upgrade Assistant w celu sprawdzenia poprawności przeniesienia części, złożeń i rysunków. Narzędzie Upgrade Assistant działa z plikami utworzonymi w wersji SOLIDWORKS 2013 i nowszymi. Po wykonaniu serii testów, program generuje raport uwzględniający zmiany wydajności, błędy przebudowy czy problemy ze stabilnością.

Podczas tworzenia konfiguracji (np. tabelą konfiguracji) nie generujesz pełnych informacji o danym wariancie, dopóki nie aktywujesz wybranej konfiguracji. Chcąc wygenerować podczas zapisu dla wszystkich konfiguracji pełne zestawy danych, należy wybrać odpowiednią opcję pod prawym przyciskiem klikając na nazwie dokumentu.

Podczas edycji formatu arkusza możesz wstawić notatkę Za arkuszem, która utworzy znak wodny na rysunku.

Chcąc pokazać chwilowo ukryte obiekty (w częściach wieloobiektowych) lub ukryte komponenty (w złożeniach) należy przytrzymać kombinację klawiszy Ctrl + Shift + Tab. W przypadku części działa to od wersji SOLIDWORKS 2016.

W rysunkach SOLIDWORKS podczas wymiarowania krawędzi promieniem, przy jego dużych wartościach linia wymiaru może wystawać daleko poza widok lub nawet arkusz. Warto wówczas włączyć opcję Pokaż w skrócie perspektywicznym.

W arkuszach blach SOLIDWORKS niektóre operacje mogą powodować samoprzecięcie po rozłożeniu modelu. Niestety dowiemy się o tym dopiero po aktywowaniu operacji Rozłoż. Jeżeli chcesz od razu wiedzieć o takim błędzie – włącz w Opcjach systemu > Wydajność Weryfikacja przy przebudowie.

W wypełnieniu powierzchni, jeżeli występują różne typy wyrównania do krawędzi, możesz wybrać opcję Zastosuj do wszystkich krawędzi (tutaj stycznie x6) dla tych wyborów, których jest najwięcej, po czym odznaczyć opcję i dla danej krawędzi możesz wybrać inny typ wyrównania (w tym przykładzie – kontakt x1).

We właściwościach dokumentu możesz włączyć wyświetlanie krawędzi modelu (w trybie krawędziowym) zgodne z kolorem obiektu 3D po zaznaczeniu Zastosuj ten sam kolor w trybie przedstawienia krawędziowego, ULU i cieniowania.

Podczas wstawiania listy BOM w rysunkach możesz wybrać jedną z opcji jako Wcięte. Może się jednak zdarzyć, że podzłożenia (lub konstrukcje spawane) zawierają identyczne części – są one wtedy wyświetlane oddzielnie dla każdego wciętego poziomu. Możesz wówczas wybrać opcję Połącz identyczne komponenty.

W SOLIDWORKS nie ma obecnie lustra w szkicu 3D. Możesz jednak w trzech krokach wykonać lustro tah kiego szkicu.
1. Utwórz ze szkicu 3D (który chcesz odbić) powierzchnię, np. poprzez wyciągnięcie.
2. Odbij lustrem obiekt powierzchniowy.
3. Konwertuj do szkicu 3D odpowiednią krawędź skopiowanej powierzchni.

Rysując w SOLIDWORKS różne rodzaje szczelin (otworów fasolkowych) możesz od razu zaznaczyć opcję Dodaj wymiary.

SOLIDWORKS zawiera dodatek TolAnalyst służący do analizy tolerancji. Pozwala badać, jak tolerancje i metody budowy złożenia wpływają na stosy wymiarów pomiędzy wskazanymi operacjami złożenia. Wynikiem każdego badania jest minimalny i maksymalny stos tolerancji.

Istnieje możliwość szybkiego rozwinięcia drzewa operacji w SOLIDWORKS za pomocą gwiazdki na klawiaturze numerycznej! Należy podświetlić nazwę części lub np. foler elementów ciętych konstrukcji spawanych i wcisnąć *.

Jeżeli chcesz przenieś w obrębie arkusza widok rodzica wraz z widokami zależnymi (np. przekrój czy widok rzutowania), przytrzymaj klawisz Shift.

Wyciągając po profilach w SOLIDWORKS, lepiej jest zaznaczyć jako pierwsze krzywe prowadzące, a dopiero później profile. Pozwoli to wyłapać profile, które nie mają przebicia z krzywymi prowadzącymi, gdyż po zaznaczeniu danego profilu bez kontaktu z krzywą zniknie podgląd.

Definiując Pole grupy w Generatorze karty właściwości możesz określić, czy to pole ma być domyślnie zwinięte czy rozwinięte. Pozwala to lepiej uzupełniać właściwości, jeżeli szablon jest bardziej rozbudowany i zawiera kilka kategorii w postaci pół grup.

Przeciągając uchwyt splajnu sterujesz kątem, długością styczności lub dwoma parametrami jednocześnie (w jednym kierunku). Jeśli chcesz zmienić długość uchwytu symetrycznie, przytrzymaj podczas przeciągania uchwytu klawisz ALT.

Podczas definiowania wyglądów, jeżeli korzystasz ze stanów wyświetlania, możesz określić w jaki sposób wygląd skojarzony jest z danym stanem. Natomiast po kliknięciu prawym przyciskiem myszy na wyglądzie możesz wybrać Wyświetlaj wartość docelową stanów, w ten sposób zmieniając wygląd wybierasz, w których stanach wyświetlania ma się on zmienić.

W częściach wieloobiektowych SOLIDWORKS podczas operacji mających wpływ na wiele obiektów (np. wyciągnięcie dodania/wycięcia), możesz sterować zakresem operacji. Jeżeli nie chcesz odznaczać z wyboru w trybie automatycznym (Auto-wybór) wielu obiektów – po prostu je ukryj. Program weźmie pod uwagę wyłącznie widoczne obiekty.

Istnieje możliwość wyświetlenia wyników symulacji wybranego komponentu w obrębie całego złożenia w trybie RealView lub w kolorach modelu.

W rysunku, po kliknięciu prawym przyciskiem na widoku lub na karcie Format linii, znajduje się polecenie Ukryj/Pokaż krawędzie, za pomocą którego można ukryć (lub później pokazać) krawędzie według różnych kryteriów.

Instrukcje montażu możesz wykonać tworząc widok rozstrzelony. Następnie utwórz kopie rozstrzelenia i usuwaj z nich kolejne kroki. W ten prosty sposób uzyskasz kolejne etapy montażu zespołu.

Wybierając krawędzie do sfazowania nie pojawi się dodatkowe pole wyboru podobnie jak w przypadku zaokrąglenia. Ale możesz (od wersji SOLIDWORKS 2017) dodać zaokrąglenie dla wielu krawędzi (np. jako pętlę) i podczas edycji operacji zamienić na sfazowanie.

W momencie wstawiania komponentu w dodatku Routing, możesz za pomocą kombinacji klawiszy Shift oraz strzałki na klawiaturze (lewo – prawo) obracać komponent o 15 stopni.

Jeżeli przytrzymasz Alt + wskaźnik myszki, możesz przesunąć widok rysunku bez konieczności trzymania go za przerywaną ramkę (granicę). Widoki można również przesuwać po zaznaczeniu za pomocą klawiszy kierunkowych na klawiaturze (klawiszy strzałek).

Klikając prawym przyciskiem myszy na szkicu, możesz zdefiniować jego kolor. Może to z kolei ułatwić pracę w sytuacji, kiedy konturów szkicu jest bardzo dużo (np. do wyciągnięcia po profilach).

W sytuacji, kiedy wielokrotnie musisz zaznaczać jakieś elementy (np. obiekty bryłowe w konstrukcji spawanej) możesz ten wybór zapisać. Opcja Zapisz wybór jest dostępna pod prawym przyciskiem myszy. Później wystarczy odnaleźć ów zapis w drzewie operacji (Zestawy wybrane) i jednorazowo wybierasz wiele obiektów, przykładowo – do powielenia w szyku.

Nie ma możliwości zapisu ustawień SOLIDWORKS z zakładki Lokalizacje plików, gdzie definiujemy własne ścieżki do plików. Istnieje natomiast możliwość eksportu wycinka rejestru przechowującego te ustawienia.

Obecnie można zmieniać kolejność wyświetlania konfiguracji na kilka sposobów dostępnych pod prawym przyciskiem myszy.

W opcjach systemu możesz określić domyślny przyrost w polu pokrętła. Wpływa on na domyślne parametry operacji, np. głębokość wyciągnięcia czy promień. W oknie Modyfikuj możesz natomiast określić inne wartości przyrostu, które będą dostępne podczas wprowadzania parametrów.

Wybór domyślnego materiału (tylko do odczytu) wpływa na typ kreskowania w rysunkach. Istnieje możliwość utworzenia kopii bazy materiałowej w celu edycji konkretnego materiału, ale jest to pracochłonne. Alternatywnie można za pomocą notatnika edytować dany typ materiału (np. stale) w pliku solidworks materials.sldmat i zmienić wzór kreskowania.

Jeżeli podczas definiowania operacji Podziel zapiszesz obiekty do wyprowadzonych plików, w dowolnym momencie na dalszym etapie projektowania możesz wybrać polecenie Utwórz złożenie by z zapisanych obiektów powstał zespół.

Wstawiając w rysunku SOLIDWORKS notatkę bez wcześniejszego wskazania lokalizacji (np. przypięcia do krawędzi) możesz po wciśnięciu CTRL rozwinąć linię wiodącą i przyczepić ją w tym momencie.

Za pomocą polecenia Przenieś ścianę możesz utworzyć kopię przenoszonej ściany/ścian, pozostawiając źródło w oryginalnym miejscu. Szczególnie może to być przydatne podczas pracy z plikami importów.

Używając Zaawansowanego narzędzia wyboru możesz wyszukać w modelu np. otwory z kreatora, otwory proste lub otwory gwintowane – jak w przykładzie.

Możesz zastąpić nieaktualne relacje szkicu. Żeby tego dokonać, w edycji szkicu wybierz opcję Wyświetl/usuń relację, a następnie z listy rozwijalnej Nieaktualne. W kolejnym etapie zaznacz aktualną referencję. Na przykład, jeżeli nieaktualna relacja odnosiła się do krawędzi (która już nie istnieje) wybierz odpowiednią aktualną krawedź.

Z poziomu edycji komponentu w złożeniu, możesz utworzyć Odniesienie wiązania poprzez przechwycenie istniejących wiązań. Odniesienie wiązania to narzędzie pozwalające “nauczyć program” w jaki sposób komponent ma być powiązany podczas jego wstawiania do złożenia. Generalnie odniesienia tworzy się w części, ale można to też wykonać z poziomu złożenia podczas edycji komponentu.

W badaniach Simulation możesz zdefiniować Wykres wglądu w projekt po kliknięciu prawym przyciskiem na folder Wyników. Za pomocą suwaka ustawisz wyświetlanie kolorem niebieskim (domyślnie) obszarów przenoszących największe obciążenia. W ten sposób możesz usunąć z modelu zbędny z punktu widzenia wytrzymałości materiał.

Z użyciem opcji Okrąg według obwodu w szkicu, możesz narysować okrąg styczny w trzech punktach. Może to być przydatne podczas rysowania pierścieni czy też w arkuszach blach, kiedy krawędź jest wyświetlana jako splajn – wówczas dopasowujemy okrąg tą metodą.

W edycji formatu arkusza w rysunku SOLIDWORKS, możesz automatycznie utworzyć obramowanie wraz z podziałem na strefy.

W wersji SOLIDWORKS® 2017 możesz utworzyć w rysunku odbicie lustrzane widoków. Przyspiesza to pracę w sytuacji, kiedy jest konieczność wykonywania oddzielnie rysunków dla wersji lewej i prawej.

W modelu bryłowym jeżeli użyjesz operacji Wypełnienie powierzchni na jednej ze ścian, możesz od razu scalić powierzchnię z bryłą dzięki zaznaczeniu opcji Scalaj wyniki.

Podczas definiowania wiązania istnieje możliwość przypisania właściwości pod kątem analiz w SOLIDWORKS Motion i Simulation. Należą do nich parametry tarcia czy parametry tulei (np. sztywność/tłumienie osiowe i skrętne).

W eksploratorze Windows możesz pokazać, w której wersji SOLIDWORKS zostały zapisane pliki.
A. Ustaw wyświetlanie jako Szczegóły (1).
B. Kliknij prawym przyciskiem myszy (2) wybierając Więcej (3).
C. W oknie szczegółów wybierz z listy Ostatnio zapisany za pomocą… (4).

Z pomocą operacji Usuń ścianę można wyliczyć liczbę otworów w obiekcie o nieregularnym kształcie. W tym celu należy usunąć wszystkie ściany (4) otaczające otwory, co skutkuje zamianą bryły na powierzchnie. W folderze powierzchni wyświetli się liczba obiektów powierzchniowych (53). Odejmując 1 obiekt (zewnętrzny) uzyskamy liczbę otworów równą 52.

Możesz manualnie zaktualizować versję Toolbox (1) zachowując wcześniej utworzone pliki. W tym celu wybierz C:Program FilesSolidWorks CorpSOLIDWORKSToolboxdata utilities UpdateBrowserDatabase.exe. Jeżeli natomiast chcesz zaktualizować (2) zawartość bazy sprzed SOLIDWORKS 2012, należy użyć programu sldtoolboxupdater.exe z lokalizacji C:Program FilesSolidWorks CorpSOLIDWORKS.

W opcjach PhotoView 360 możesz wybrać cztery tryby jakości renderowania. Są one skojarzone z odpowiednią predefiniowaną wartością liczby odbić i refrakcji. Jeżeli renderujesz szkło, płyny lub inne transparentne obiekty, możesz po wybraniu Niestandardowe ustawienia renderowania ręcznie określić te wartości. Zwiększając wartość uzyskasz bardziej realistyczny wygląd.

Portal www.3dcontentcentral.com możesz potraktować jako najlepszy translator na świecie. Wystarczy, że opublikujesz swój plik SOLIDWORKS, a niedługo po tym będzie można go pobrać we wszystkich najpopularniejszych formatach CAD. Prawda, że sprytne?

Po wczytaniu pliku DWG/DXF zaimportowane wymiary do rysunku będą niedostępne do edycji. Jeżeli chcesz to zmienić, wybierz menu Narzędzia > Wymiary > Dołącz wymiary. Po tej czynności dwukrotne kliknięcie wymiaru umożliwi jego edycję.

Wybierając wiązanie typu Zawias z grupy wiązań mechanicznych, możesz zdefiniować od razu zakresy kątów po zaznaczeniu opcji Określ limity kątów.

Możesz utworzyć szyk kołowy operacji zmieniający się na obwodzie. Warunkiem jest zaznaczenie wymiaru kątowego jako odniesienia kierunku oraz odznaczenie trybu Jednakowe odstępy. Wówczas pojawi się opcja Zmienny szkic, odpowiadająca za zmiany szkicu zgodnie z przyrostem kąta wskazanego w pierwszym polu.
Dowiedz się więcej biorąc udział w szkoleniach SOLIDWORKS zgodnie z terminarzem.

Za pomocą SOLIDWORKS Explorera możesz sprawdzić, gdzie dany plik jest użyty. Przykładowo zaznaczając część, program znajdzie wszystkie złożenia, w których część występuje.

Od wersji SOLIDWORKS 2016 możesz wyciągać po ścieżce przekrój kołowy bez konieczności rysowania okręgu. Wystarczy włączyć odpowiednią opcję (Profil kołowy) podczas definiowania operacji i podać średnicę.

Po kliknięciu prawym przyciskiem myszy na tekście w edycji szkicu pojawi się możliwość jego rozstrzelenia. Opcja Rozłóż tekst szkicu pozwala zamienić skonsolidowany tekst na linie, splajny i łuki.

Podczas obliczeń Simulation, w przypadku belek program automatycznie tworzy dla niej układ współrzędnych, który definiuje kierunek osiowy, a także kierunki prostopadłe 1 i 2 (definiowane automatycznie i zależne od długości boku w przekroju). Klikając dwukrotnie prawym przyciskiem myszki w symbol belki możesz sprawdzić i wyświetlić trwale kierunki belek.

Możesz w Opcjach systemu wybrać określony kolor dla wymiarów, które uległy zmianie od ostatniego zapisania rysunku. Podczas otwierania zmienione wartości widoczne będą w postaci innego koloru (domyślnie pomarańczowy). Dotyczy to zmian głównej wartości wymiaru, tolerancji, dodania tekstu lub np. nawiasów (innych oznaczeń kontrolnych). Po ponownym wczytaniu, kolory nie będą widoczne.

Istnieje możliwość wczytania punktów referenyjnych pochodzących np. z maszyny pomiarowej bezpośrednio do modelu SOLIDWORKS. Wystarczy uruchomić dodatek ScanTo3D , wybrać jednostki a następnie wybrać opcję Importuj dane to obecnie aktywnej części.

W częściach i złożeniach SOLIDWORKS możesz utworzyć Widok modelu przerwanego. Jest to forma konfiguracji (wybierana na karcie konfiguracji pod prawym przyciskiem myszy), która pozwala skracać bardzo długie komponenty, np. instalacje rurowe. Dodatkowo na karcie Style wybierzesz odpowiednią metodę cięcia. Przekroje mogą być wykonane wielokrotnie (opcja Dodaj krok) w różnych płaszczyznach.

W rysunku SOLIDWORKS po kliknięciu w wybrany widok pojawia się możliwość zapisu, podczas którego możesz wybrać opcję Eksportuj tylko geometrię modelu, co pozwala pominąć nieistotne szczegóły dokumentacji z punktu widzenia np. maszyn CNC (jak wymiary, adnotacje itp.).

Istnieje również funckja Instant2D (oprócz Instant 3D) odpowiadająca za możliwość usuwania wymiaru (po kliknięciu w wartość) w edycji szkicu za pomocą klawisza Delete. Niestety polecenia standardowo nie ma na karcie Szkicu, więc można je dodać za pomocą Dostosuj. Po jego wyłączeniu program zachowuje się jak w wersjach sprzed SOLIDWORKS 2016.

Możesz utworzyć skróty klawiaturowe wyszukiwania oraz wskazać lokalizacje wyszukiwania w zasobach SOLIDWORKS i innych miejscach.

Istnieje możliwość zintegrowania kilku właściwości konstrukcji spawanych i wyświetlenia ich np. w liście elementów ciętych.
Przykład opracowany dla arkuszy blach:

1. Jeżeli część nie zawiera członów konstrukcyjnych, włącz polecenie konstrukcji spawanych (1).
2. Klikając prawym przyciskiem myszy na ikonce (2), dodaj właściwość, tutaj pod nazwą “Wymiary”.
3. Wpisz lub pobierz i wklej ciąg znaków (3) łączących trzy parametry blach, tj.
   długość x szerokość x grubość.
4. Połącz odpowiednią kolumnę w tabeli lub adnotację z właściwością “Wymiary”.

Uwaga! W przypadku blach wpis z gabarytami możesz uzyskać za pomocą ramki granicznej. Zaprezentowane rozwiązanie jest uniwersalne i może być stosowane np. w projektowaniu elementów z płyt lub drewna.

SOLIDWORKS Design Checker może posłużyć do wyszukania na rysunku ręcznie zastąpionych wymiarów.
Dowiedz się wiecej biorąc udział w szkoleniach SOLIDWORKS zgodnie z terminarzem.

Możesz upublicznić swój model 3D CAD poprzez jego udostępnienie do http://www.3dcontentcentral.com/. Żeby tego dokonać, kliknij prawym przyciskiem myszy na folderze w bibliotece wybierając Współużytkuj model.

Jeżeli chcesz szybko zatwierdzić/odrzucić wybór w: części, złożeniu, rysunku oraz edycji szkicu, wciśnij klawisz “D”.

Chcąc konwertować krawędzie otworów do szkicu, możesz po zaznaczeniu ścian skorzystać z opcji Zaznacz wszystkie pętle wewnętrzne – co przyspieszy cały proces.

Wybierając Plik przenośny (Pack and Go) podczas zapisu złożenia, możesz użyć
Wybierz / Zastąp by np. usunąć zapis elementów znormalizowanych pobranych do złożenia ze wspólnego folderu na serwerze.

Wstawiając Tabelę otworów w rysunku SOLIDWORKS, możesz za pomocą filtru krawędzi (E) zaznaczyć bardzo szybko wiele otworów poprzez wskazanie krawędzi.

Istnieje możliwość skopiowania ustawień obliczeń SIMULATION z aktywnego badania do innego (nie będącego duplikatem) poprzez przeciągnięcie z CTRL.

W równaniach SOLIDWORKS możesz zastosować również inne operatory niż dostępne z listy rozwijalnej. I tak stosując “ROUND” do zaokrąglenia w równaniu warunkowym możesz wyświetlić masę w gramach [g] lub kilogramach [kg] w zależności od wartości (większej niż 1000).

Podczas tworzenia przekroju w SOLIDWORKS możesz odznaczyć opcję Automatycznie uruchom widok przekroju by za pomocą jednego z trzech dostępnych narzędzi wskazać inny przebieg linii cięcia. Wybierając Odsunięcie łuku możesz pokazać w kołnierzu otwory na różnej średnicy.

We właściwościach arkusza możesz określić parametry stref. Strefy służą do podziału arkusza rysunkowego na identyfikowalne obszary, do których mogą się odnosić różne informacje, np. notatki czy uwagi w tabeli poprawek.

Możesz utworzyć Sensor “Wykrywania przenikania”. Jeżeli nie chcesz non stop sprawdzać przenikania, a jednocześnie nie używasz Wykrywania kolizji (podczas ruchu komponentu), użyj sensora, przebuduj i monitoruj sytuację na bieżąco.

Możesz wstawić płaszczyznę równoległą do ekranu. Wystarczy kliknąć na ścianie prawym przyciskiem myszy wskazując punkt odniesienia.

Podczas definiowania operacji Spłaszczenie powierzchni w SOLIDWORKS, możesz wybrać szkice do transformacji z trójwymiaru do stanu rozłożonego. Mogą one reprezentować np. miejsce szwu.

Podczas wstawiania części do złożenia SOLIDWORKS, istnieje czasem potrzeba wyrównania tego komponentu z układem złożenia. Jedną z metod wyrównania jest pokazanie początku układu współrzędnych i jego wskazanie kursorem. Nie wyrównuj niebieskich układów tylko wskaż układ złożenia kursorem! – pojawi się wówczas symbol (1).

W generatorze karty właściwości możesz utworzyć zależne listy rozwijalne o nazwie Grupa listy , gdzie dane są pobierane z arkusza kalkulacyjnego Microsoft Excel. Dane uzupełnione w poszczególnych kolumnach są pobierane warunkowo, gdzię od wyboru w kolumnie A zależy B i C.
Dowiedz się wiecej biorąc udział w szkoleniach SOLIDWORKS zgodnie z terminarzem.

W niektórych sytuacjach podczas operacji wyciągnięcia po profilach (bryły i powierzchnie) lub powierzchni według granicy należy użyć Menedżera wyboru SelectionManager. Narzędzie dostępne jest pod prawym przyciskiem lub włączy się samoczynnie (np. jeżeli w jednym szkicu będą dwa profile). Służy ono do zaawansowanego wybierania. W tym przykładzie pokazano:
A – wybierz grupę – do zaznaczania wielu elemetnów, np. wielu połączonych krawędzi
B – wybierz otwartą pętlę – możesz wskazać otwarte segmenty, np. krawędzie lub szkice
C – wybierz zamkniętą pętlę – do wyboru zamknięte segmenty, np. okrąg albo prostokąt

Podczas tworzenia widoku rozstrzelonego w złożeniach SOLIDWORKS triada kierunku wyrównana jest z układem 3D złożenia. Jednak nie zawsze pokrywa się to z potencjalnym kierunkiem rozstrzelenia poszczególnych części. Żeby zmienić kierunek przytrzymaj ALT i przeciągnij uchwyt triady np. na krawędź/ścianę – zmienisz w ten sposób kierunek rozstrzelenia.

Edytując operację Rozłożony model w arkuszach blach możesz odznaczyć domyślnie zaznaczoną opcję Uprość zgięcia. Odpowiada ona za to, że w rozłożonym arkuszu wycięcia wykonane wcześniej na zgięciach za pomocą krzywych są reprezentowane za pomocą linii a nie krzywych przetransformowanych do stanu rozłożonego.
Dowiedz się wiecej biorąc udział w szkoleniu z Arkuszy blach

W edytotrze rejestru Windows możesz sprawdzić wersję SOLIDWORKS bez uruchamiania programu. Wystarczy odszukać nazwę klucza:
HKEY_LOCAL_MACHINESOFTWARESolidWorksSOLIDWORKS (odpowiednia wersja, np. 2016) Setup i dalej wartość SolidWorks Office Installed by sprawdzić, czy zainstalowano wersję: Standard, Professional lub Premium. Tutaj zainstalowano SOLIDWORKS Premium.

Szablony domyśnle SOLIDWORKS tak są zdefiniowane, że po ich wybraniu należy wskazać Format arkusza. Formaty zawierające tabelkę rysunkową tworzy się dla każdego używanego arkusza, A4, A3, A0 itp. Pliki te mają jednak oddzielny format *.*slddrt, przechowywane są w katalogu językowym i zapisuje się je w menu Plik > zapisz format arkusza.
We właściwościach dokumentu (rysunku) możesz wybrać natomiast domyślny format dla dodawanych kolejnych arkuszy.

Począwszy od SOLIDWORKS® 2016, w przypadku kiedy szkic profilu nie znajduje się na końcu ścieżki, można wybrać jedną z trzech opcji: wyciągnięcie w kierunku 1, w kierunku 2 lub wyciągnięcie dwukierunkowe. Zastosowanie to szczególnie przydaje się, jeżeli dokonujemy modyfikacji operacji wyciągnięcia po ścieżce, gdzie część ścieżki ulega zmianie. Nie ma konieczności wówczas wstawiania dodatkowej płaszczyzny na końcu nowej ścieżki.

Zaznaczając linię wymiaru (nie wartość) możesz aktywować opcję przypisania wymiaru do płaszczyzny adnotacji po wciśnięciu klawisza tylda “~”. Kiedy może to mieć zastosowanie? Standardowym ustawieniem programu SOLIDWORKS jest opcja Automatycznego umieszczania wymiarów w płaszczyznach adnotacji. Czasem jednak z punktu widzenia rysunku lepiej jest pokazać dany wymiar np. w widoku od góry a nie z przodu – wówczas można zamienić płaszczyznę adnotacji w modelu.

W grupie wiązań zaawansowanych SOLIDWORKS można wybrać m.in. wiązanie Centrum profilów, które służy do wyrównywania profili o zamkniętym przekroju. Po zaznaczeniu dwóch ścian czołowych (A) lub krawędzi, program wyśrodkuje profile. Dodatkowo można je odsuwać oraz obracać o 90 stopni.

Wymiarując kąt w SOLIDWORKS możesz uzyskać różne warianty jego wyświetlania. Żeby mieć taki wybór, zaznacz linię oraz punkt (1) wówczas pojawi się znacznik (2). Klikając w odpowiednią strzałkę ustal pozycję i dopełnienie kąta.

Dowolną tabelę SOLIDWORKS (np. BOM) możesz skalować poprzez przeciąganie. Jeżeli chcesz dopasować szerokość kolumny lub wysokość wiersza do zawartości, kliknij dwukrotnie lewym przyciskiem myszy na linię komórki (powinien pokazać się odpowiedni symbol).

Możesz dostosować menu kontekstowe wybierając pod prawym przyciskiem myszy Dostosuj i dalej poprzez przeciągnięcie odpowiedniej ikony reprezentującej daną operację.

Używając kombinacji klawiszy Ctrl+T możesz wyświetlić płaską strukturę drzewa operacji (czyli taką, jaka jest widoczna po rozwinięciu plusem (do wersji SOLIDWORKS 2015) lub strzałką operacji.

Podczas operacji przycięcia powierzchniowego w SOLIDWORKS możesz zaznaczyć opcję Utwórz bryłę. Jest to nowa opcja od wersji SOLIDWORKS 2016, uzupełniająca możliwości konwersji powierzchni na obiekt bryłowy.

W zakładce wyglądów DisplayManager (sceny, światła i kamery) możesz zdefiniować kamerę, która może być wykorzystana do animacji, tworzenia przejścia oraz podczas renderowania. Opcje pozwalają zdefiniować kamery ruchome (swobodne) jak i skierowane na cel z ustawieniem przechyłu. Jeżeli kamera zostanie przypięta do ścieżki, to przesuwając triadą można cały czas śledzić obiekt z pozycji obserwatora. Ścieżka w prezentowanym przykładzie jest szkicem 2D zdefiniowanym z poziomu złożenia.

W ustawieniach Toolbox możesz zdefiniować wiele parametrów. W punkcie 5 wybierzesz m.in. typ łącznika do użycia ze Smart Fastener. Narzędzie Smart Fastener umożliwia automatyczne wstawianie w złożeniach łączników z Toolbox (śruba, podkładka, nakrętka).

Podczas operacji wyciągnięcia po ścieżce można wybrać wiele opcji. Jedną z nich jest Typ wyrównania ścieżki. Jeżeli ustawisz na Wektor kierunku przy założeniu, że szkic profilu ma określoną orientację względem układu współrzędnych, to podczas wyciągnięcia profil będzie skręcał wzdłuż ścieżki zachowując wyrównanie źródłowe zgodnie ze zdefiniowanym wektorem. Ta opcja przydaje się np. podczas projektowania elementów z tworzyw, gdzie ważne jest zachowanie odpowiednich kątów pochylenia dla wszystkich ścian.

W przypadku zmiany orientacji widoku w modelu (np. zamiany płaszczyzny przedniej na górną) nie zawsze program odpowiednio wyrówna podłogę. Dodatkowo w przypadku skomplikowanej geometrii bardzo często powstaje efekt odsunięcia podłogi objawiający się widocznym cieniem nad podłogą. Wówczas należy zaznaczyć opcję wyrównania do Dolnej płaszczyzny widoku oraz opcję Odsunięcie do geometrii. Program automatycznie ustali wielkość odsunięcia.

Istnieje czasem potrzeba skopiowania zawartości arkusza rysunku na inny arkusz, np. jeżeli użyjemy niewłaściwego szablonu. Żeby to wykonać zazancz w drzewie widoki arkusza i wybierz polecenie kopiowania, następnie w nowym rysunku kliknij na arkuszu i wybierz polecenie wklej.
Uwaga! W niektórych sytuacjach nie będzie możliwe skopiowanie widoków zależnych lub skopiowanie widoków przekroju, szczegółu itp. bez skopiowania widoku rodzica.

Statystyka operacji pokazuje czas, jaki jest potrzebny do przebudowania każdej operacji w części. Można go użyć do zredukowania czasu przebudowy poprzez wygaszenie operacji, których przebudowanie zajmuje najwięcej czasu. Również dzięki temu narzędziu można niektóre “pamięciożerne” operacje zastąpić innymi, łatwiejszymi do obliczenia przez procesor.
Można też w opcjach włączyć Pasek zamrażania i zamrozić część operacji, co skróci łączny czas przebudowy.

Po zaznaczeniu ściany i wybraniu polecenia Konwertuj elementy, program konwertuje zewnętrzną granicę ściany. Żeby wybrać wewnętrzną granicę (krawędzie) zaznacz ścianę oraz dowolną krawędź wewnętrznej pętli.
To dobre rozwiązanie jeżeli jest tylko jeden otwór. Jeżeli w profilu jest więcej otworów, użyj filtra krawędzi i zaznacz ramką (lassem) wszystkie krawędzie po czym konwertuj elementy.

Bardzo często w SOLIDWORKS istnieje potrzeba zaznaczenia wszystkich obiektów. Na przykład w przypadku konstrukcji spawanych lub blach w celu przypisania materiału, usunięcia obiektów itp. Niestety po zaktualizowaniu listy, obiekty “ukryte” są w folderach. Żeby je zaznaczyć usuń automatyczną aktualizację (1) [od wersji SOLIDWORKS 2015] i wybierz opcję usuń (2) – wówczas można zaznaczyć obiekty w drzewie.
Druga możliwość to zaznaczenie dowolnego obiektu z listy i wybrania CTRL+A (wybierz wszystkie).

Chcąc dodać parametry do sterowania w konfiguracji można to zrobić na wiele sposobów. Jednym z nich jest dwukrotne kliknięcie na operacji lub wymiarze. Jednak pokazanie wszystkich wymiarów w modelu w wielu przypadkach utrudnia pracę. Dlatego możesz kliknąć dwukrotnie na wymiarze lub operacji, zostanie ona dodana do tabeli, wówczas z listy rozwijalnej (1) możesz dodawać pozostałe skojarzone parametry.

Tworząc pierwszy arkusz blachy w części definiuje się domyślne parametry dla kolejnych operacji. Dodatkowo utworzona zostaje połączona wartość o nazwie “Grubość” (3), która pozwala łączyć z nią głębokość wycięcia po zaznaczeniu opcji Powiązanie grubości.
Jeżeli w obrębie części powstaje wiele arkuszy, każdy z nich posiada oddzielną operację Arkusz blachy 1, 2, 3, 4 itp. gdzie można zmieniać domyślne parametry, ale wyłącznie konkretnego obiektu (2). Chcąc zmienić ustawienia globalnie (np. grubość) należy edytować operację nadrzędną Arkusz blachy (1), wówczas zmieni się także wartość w folderze Równania, umożliwiająca powiązanie głębokości wycięcia.

W rysunku SOLIDWORKS może zdarzyć się, że oznaczenie gwintu jest przesunięte lub w inny sposób wyświetlane niepoprawnie. Wówczas we właściwościach widoku należy zaznaczyć pole Wysoka jakość dla wyświetlania gwintu. W razie konieczności przebuduj Ctrl+Q.

Korzystając z programu eDrawings możesz zapisywać wyłącznie plik uwag (w odpowiedzi na zadane pytania). Nie ma wówczas konieczności odsyłania całego pliku w formacie eDrawings a jedynie uwagi w formacie *.*marup.
Jeżeli w SOLIDWORKS chcesz dokonać modyfikacji rysunku w oparciu o taki plik, wybierz menu Wstaw > Plik uwag eDrawings.

Na karcie Materiał w zakładce Tabele i krzywe możesz zdefiniować właściwości materiału zależne od temperatury dla liniowych modeli oraz krzywe rozciągania i krzywe proporcji rozciągnięcia dla nieliniowych modeli materiału. Karta uwidoczni się dopiero po załadowaniu dodatku SOLIDWORKS Simulation.

Jeżeli przygotowując wizualizację używasz własnych plików scen, wyglądów, kalkomanii, to przesyłając modele 3D innemu użytkownikowi należy te pliki dołączyć. W przeciwnym razie program nie odnajdzie np. grafiki użytej jako kalkomanii i rendering będzie niepełny. Dlatego we właściwościach dokumentu możesz zaznaczyć opcję Przechowuj dane (…) – niestety wzrośnie wielkość pliku.

W module blach SolidWorks możesz zmienić kolejność zgięć na dwa sposoby. Pierwszy z nich to rozwinięcie operacji, w której zgięcia powstały i edycja konkretnego zgięcia. Tam można zmieniać kolejność przesuwając góra – dół. Druga metoda polega na kliknięciu prawym przyciskiem myszy na operacji Rozłożony model i wybranie opcji Zmień kolejność zgięć.

W złożeniach SolidWorks w odniesieniu do wiązań limitu kąta i odległości (grupa wiązań zaawansowanych), możesz sterować parametrami granicznymi w oknie Modyfikuj. Wystarczy odnaleźć wiązanie i kliknąć w nie dwukrotnie. W otwartym oknie wprowadzasz wartość bieżącą, maksymalną oraz minimalną.

Przy włączonej opcji Instant 3D, jeżeli zaznaczysz ścianę (i pojawi się zielona strzałka do zmiany głębokości wyciągnięcia), to wpisując z klawiatury dowolną wartość program wprowadzi tę zmianę tak, jakbyś zmienił wymiar podczas edycji operacji lub poprzez przeciągnięcie za strzałkę.

3D Content Central to internetowy portal zawierający setki tysięcy modeli do pobrania za darmo!
W oknie biblioteki SolidWorks możesz odnaleźć zakładkę 3D Content Central, w której znajdują się dwa odniesienia, biblioteka użytkowników oraz zawartość dostępna dla dostawców. W tej pierwszej każdy użytkownik może po zalogowaniu udostępnić swoje pliki, druga przewidziana jest dla firm. Nowy, przebudowany portal możesz również uruchomiać w oknie przeglądarki internetowej: www.3dcontentcentral.com
TIP! Jeżeli chcesz komuś udostępnić plik w innym formacie niż SolidWorks, opublikuj go w 3dcontentcentral. Po umieszczeniu plików w portalu, zostaną one przekonwertowane do formatów np. Inventor, SolidEdge i wielu innych.

Po uruchomieniu SolidWorks możesz wybrać klawisz R by pokazać okno z ostatnio otwieranymi plikami. Z tego miejsca można oczywiście plik otworzyć lub sprawdzić jego lokalizację, dodatkowo po rozwinięciu okienka można wybrać tryb (np. odciążony), konfigurację, stan wyświetlania czy sprawdzić odniesienia. Miniaturkę można również zablokować (pinezką) by zachować ją na liście.

W SolidWorks, podobnie jak w MS-Office i wielu innych programach, istnieje Malarz formatu. Głównie kojarzy się z rysunkami, chociaż znajduje zastosowanie również w częściach.
W przypadku rysunków może posłużyć do przeniesienia informacji o atrybutach (np. tolerancji lub użytej czcionce, kolorze, itp.) z jednego wymiaru na inny.

Podczas operacji Sfazowanie możesz wybrać opcję Wierzchołek, co pozwala zdefiniować wartość fazy w każdym z trzech kierunków (w odróżnieniu od zaokrąglenia narożnika, gdzie takiego ograniczenia nie ma i można wskazać więcej krawędzi).

W złożeniach SolidWorks można przekazać moment obrotowy z koła na koło za pomocą wiązania kół zębatych. Niestety to rozwiązanie powoduje, że koła połączone są “na sztywno” i program nie uwzględnia luzów. Żeby pokazać wzajemne, realne zależności kół należy podczas operacji Przenieś komponent wybrać Zależności dynamiczne. Uwaga, wymagana jest spora moc obliczeniowa, gdyż wykrywanie wzajemnych kontaktów odbywa się w czasie rzeczywistym.

Za pomocą operacji Przecięcie możesz “odzyskać” obiekt źródłowy np. wypraski w sytuacji kiedy dysponujesz jedynie częścią formującą matrycy i stempla.

Czasem podczas tworzenia skorupy pojawia się komunikat o zbyt małym promieniu krzywizny uniemożliwiającym zakończenie operacji. Wówczas możesz za pomocą operacji Sprawdź znaleźć miejsce w modelu, gdzie promień krzywizny jest najmniejszy i to tam należy modyfikować model, by skorupa o zadanej grubości powiodła się.

W opcjach systemu > Kopie zapasowe/Odzyskaj możesz ustawić odpowiednią częstotliwość Autoodzyskiwania oraz Kopii zapasowych. Pamiętaj, im mniej stabilna wersja programu, tym przedziały czasowe pomiędzy zapisem powinny być krótsze. Warto również włączyć notyfikację o niezapisanym dokumencie, która pojawi się w prawym dolnym roku okna programu.

Podczas tworzenia siatki w obliczeniach MES bardzo istotny jest kształt elementu skończonego. Idealnym kształtem (w przypadku siatki bryłowej) do którego dążymy jest czworościan foremny, jednak jest on w praktyce trudno osiągalny. Dlatego warto sprawdzić jakość siatki wybierając Szczegóły siatki. Im mniejsza ilość elementów o proporcji > 10 (niekorzystnych) oraz im więcej elementów o proporcji > 3 (pożądanych) tym lepiej. Proporcję określa stosunek najdłuższej do najkrótszej krawędzi.
Należy na to zwrócić szczególną uwagę w elementach cienkościennych jak blachy i w uzasadnionych przypadkach wybrać siatkę skorupową.

Z poziomu złożenia możesz zaznaczyć kilka komponentów i utworzyć z nich podłożenie. Aby tego dokonać kliknij prawym przyciskiem myszy Formuj nowy podzespół. Uwaga, opcja w standardzie będzie widoczna po rozwinięciu menu.
Odwrotną operacją, czyli rozkładającą podłożenie na części, jest również dostępna pod prawym klawiszem opcja Rozłóż podzespół.

Istnieje możliwość nagrania prostego makra. Przykładem może być makro ukrywające płaszczyzny w części. Jak to wykonać?
1. Włącz nagrywanie.
2. Użyj filtrowania by odnaleźć płaszczyzny.
3. Ukryj płaszczyzny.
4. Zakończ nagrywanie i zapisz plik.
5. Uruchom makro.
6. W razie potrzeby wróć do ręcznej edycji kodu.

W rysunku SolidWorks podczas przygotowywania formatów arkusza, możesz wybrać opcję Przenieś umożliwiającą translację tabelki rysunkowej.

Podczas wstawiania części arkusza blachy do części lub odbicia lustrzanego części, możesz wybrać podczas opcji transferowania Informacje o arkuszach blachy, która przenosi informacje arkusza i modelu rozłożonego z części źródłowej do lustra części. Mogą to być np. informacje o nieruchomej ścianie czy ramce granicznej. Natomiast zaznaczenie opcji Odblokowane właściwości pozwala edytować definicję arkusza blachy w części lustrzanej

Tworząc animację w złożeniu z użyciem ruchomych komponentów, możesz wykorzystać wiązania odległości. Na przykład, jeżeli chcesz pokazać efekt podnoszenia się, kliknij dwukrotnie wiązanie Odległość (lub kąt, wiązanie limitu itp.) i wpisz wartość początkową. Następnie ustaw pozycję końcową, ponownie kliknij dwukrotnie parametr wprowadzając wartość końcową.

Klikając prawym przyciskiem myszy na krawędzi lub ścianie możesz między innymi włączyć właściwości. W pokazanym oknie wpisuje się referencje, które mogą być wykorzystane podczas zastępowania komponentów w złożeniu lub jako odniesienia w makrach.

Jedną z możliwości narzędzia Design Checker jest sprawdzanie w rysunku ręcznie zastąpionych wartości wymiarów. W szablonie Design Checker musisz zdefiniować Weryfikację zastąpionego wymiaru, by podczas weryfikacji program znalazł wszystkie takie wymiary wskazując, jakie zmiany wprowadzono. Można też przywrócić rzeczywiste wartości po wybraniu Skoryguj wybrane.

W generatorze karty właściwości możesz utworzyć szablon, który pozwala dopisywać właściwości konkretnym grupom elementów listy elementów ciętych konstrukcji spawanej.

Jeżeli w części (wieloobiektowej), np. konstrukcji spawanej lub modelu dzielonym na obiekty znajduje się wiele brył/powierzchni i chcesz usunąć większość z nich, zamiast wybierać Usuń obiekty możesz wybrać Zachowaj obiekty i wskazać tylko te do pozostawienia. Jest to nowa opcja w SolidWorks 2015 odwracająca wybór.

W SolidWorks, po włączeniu dodatku Toolbox browser możesz automatycznie wstawiać łączniki wskazując wybrany otwór lub we wszystkich wykrytych otworach. Jeżeli otwór jest gwintowany to możesz wybierając z listy rozwijalnej (górna grupa) dodać podkładkę. Natomiast w przypadku otworów przelotowych pojawia się jeszcze opcja dolnej grupy, gdzie można dodawać podkładki oraz nakrętki.

W rysunku SolidWorks możesz wstawić tabelę konfiguracji pochodzącą z modelu. Tabela jest osadzonym obiektem (OLE), w którym można pokazać nazwy wymiarów skojarzone z nazwami wyświetlanymi w rysunku. Metoda ma sens w przypadku znacznej ilości konfiguracji podobnych części różniących się wymiarami.

Stosując kombinację klawiszy Ctrl+Z lub w menu Edycja możesz wycofać ostatnie polecenia. Istnieje również możliwość ponowienia niektórych poleceń (szczególnie w edycji szkicu) po wybraniu Ctrl+Y lub w menu Edycja.
Uwaga, jeżeli cofasz ostatnie polecenia, możesz rozwinąć operację i wybrać z listy rozwijalnej odpowiednią liczbę kroków do wycofania.

Jeżeli chcesz zamienić zaokrąglenie na sfazowanie (szczególnie w plikach importów) możesz użyć funkcji Usuń ścianę > Usuń i wypełnij.

W dodatku Routing, który służy do projektowania instalacji rurowych oraz elektryki, podczas definiowania trasy elastycznej lub kabli elektrycznych możesz wybrać Automatyczną trasę. Po wskazaniu dwóch punktów szkicu, program sam poprawadzi szkic 3D (splajnem) przez wskazane odniesienia (np. osie).

Pracując z konfiguracjami, kiedy chcesz przygotować wiele wariantów wizualizacji, np. poprzez zdefiniowanie różnych wyglądów w różnych konfiguracjach, możesz zastosować stany wyświetlania. Musisz jednak pamiętać o konieczności zaznaczenia opcji Połącz stany wyświetlania z konfiguracjami.

W arkuszach blach SolidWorks podczas definiowania operacji Uskok, możesz zaznaczyć opcję “nie zmieniaj długości”. Powoduje ona, że wysokość odgięcia jest odjęta z długości, co umożliwia poprawne rozwinięcie arkusza bez kolizji materiału.

Istnieje możliwość zdefiniowania właściwości dostosowanej w postaci wymiaru lub adnotacji. Żeby tego dokonać musisz po wprowadzeniu nazwy właściwości ustawić kursor w trzeciej kolumnie i kliknąć w parametr w oknie graficznym. W tym przypadku jest to (zależna) liczba wystąpień w operacji Wzór wypełnienia dostępna po wybraniu Sprawdź odliczanie.

W złożeniach SolidWorks możesz reorganizować komponenty poprzez przeciągnięcie w drzewie operacji. W ten sposób zmienisz kolejność komponentów (mającą znaczenie w liście elementów BOM) lub przesuniesz części z głównego poziomu do podzłożeń i odwrotnie.
1. Jeżeli pojawi się taki symbol, musisz kursor ustawić powyżej lub poniżej komponentu.
2. Taki symbol pojawi się, gdy przeciągany komponent ustawisz na pliku podzłożenia. Uwaga! Chcąc przesunąć plik poniżej podzłożenia (a nie wewnątrz) – przytrzymaj klawisz Alt.
3. Standardowy symbol pojawi się po ustawieniu kursora na komponencie w drzewie. Oznacza to, że przeciągany komponent znajdzie się poniżej.
4. Jeżeli w momencie przeciąganie wciśniesz Ctrl, skopiujesz komponent poniżej tego, na którym ustawiony został kursor.

Możesz sprawdzać symetrię nie tylko względem płaszczyzny ale też względem pary równoległych ścian. W wyniku analizy program wyświetli ściany symetryczne i asymetryczne.

Obecnie we właściwościach pliku możesz sprawdzić, w jakiej wersji ostatnio został zapisany plik. Ma to o tyle znaczenie, że nie można otwierać plików z nowszej wersji SolidWorks w starszej wersji (za wyjątkiem migracji o jedną wersję wstecz).

Podczas wstawiania płaszczyzn możesz określić kierunek wyrównania trybu “normalny do”, który odpowiada za sposób orientacji modelu. Zmiany dokonasz poprzez zaznaczenie lub odznaczenie opcji Odwróć normalny.

Możesz Zapisać wybór wskazanych operacji lub ścian klikając na nich prawym klawiszem myszy. Zapisane elementy pojawią się w drzewie operacji w folderze Zestawy wybrane. Z tego miejsca możesz szybko dotrzeć do zapisanych elementów np. podczas wprowadzania zmian projektowych lub tworzenia wizualizacji.

Klikając prawym klawiszem myszy na krawędzi modelu w widoku rysunku SolidWorks, możesz wybrać Krój linii komponentu. W tym miejscu można przypisać dany widok do warstwy, można też zmieniać indywidualnie styl i grubość widocznych.

Obecnie (począwszy od SolidWorks 2015) możesz przenosić ścianę nie tylko na odległość ale również do powierzchni, z odsunięciem od powierzchni, do obiektu oraz do wierzchołka.

Podwójne kliknięcie lewym przyciskiem myszy na szkicu w oknie graficznym włącza jego edycję, natomiast dwukrotne kliknięcie poza szkicem w momencie jego edycji – zamyka szkic. Zamknąć szkic można również przebudowując (Ctrl+B lub Ctrl+Q).

W rysunku SolidWorks możesz wstawić widok Uprzednio zdefiniowany. Jest to forma pustego widoku, któremu można zdefiniować skalę, typ rzutu (przód, góra, lewy itp.), sposób wyświetlania krawędzi a następnie można zapisać go w szablonie. Podczas tworzenia rysunku widok zostanie automatycznie uzupełniony zgodnie z ustawieniami.

Istnieje możliwość porównania geometrii dwóch plików za pomocą narzędzia Porównaj. Program zestawi dodaną lub odjętą geometrię i pokaże wyniki identyfikując ściany. Wynik porównania można zapisać w postaci pliku 3D, gdzie odrębne obiekty reprezentują dodaną oraz odjętą partię materiału. Tym sposobem można np. porównywać różne wyniki uzyskanych w dodatku ScanTo3D powierzchni (konwertowanych w trybie automatycznym i sterowanym).

W SolidWorks 2015 pojawił się nowy dodatek Treehouse do konfigurowania struktury plików w graficznym interfejsie użytkownika jeszcze przed rozpoczęciem pracy w SolidWorks.
Uruchomisz go w menu Start > SolidWorks 2015 > Narzędzia SolidWorks > SolidWorks 2015 Treehouse.

Renderując obiekty szklane należy zwrócić szczególną uwagę na ustawienia jakości, z którymi powiązane są parametry odbić i refrakcji. W niektórych przypadkach nawet jakość Maksimum może okazać się niewystarczająca. Dlatego po zaznaczeniu Niestandardowych ustawień renderowania możesz wprowadzić ręcznie parametry odbicia i załamania.

Możesz stosować wyrażenia warunkowe w tabeli listy materiałów (BOM). Na przykład, jeżeli w jednej części łączysz elementy konstrukcji spawanej i blachy a następnie definiujesz materiał, jest on określony przez różne właściwości dostosowane. W przypadku blach jest to “MATERIAŁ” a w przypadku konstrukcji spawanych “MATERIAL”. Zatem w liście materiałów należałoby umieścić dwie kolumny.
Zamiast tego można zastosować operator „IF” łącząc dwie kolumny w jedną.

W operacji Wyciągnięcia dodania/wycięcia jako status końca możesz wybrać wierzchołek, ale zamiast wierzchołka możesz też wskazać krawędź. Jeżeli będzie ona równoległa do kierunku wyciągnięcia to operacja zakończy się w połowie długości (A), natomiast w przypadku krawędzi prostopadłej (B) – wyciągnięcie zakończy się osiągając krawędź.

Projektując w kontekście złożenia, jeżeli chcesz odnosić się do wielu komponentów na różnych poziomiach jednocześnie, musisz zaznaczyć w opcjach pozycję Zezwalaj na wiele kontekstów dla części podczas edycji w złożeniu.

W rysunku SolidWorks możesz wstawić odnośnik do właściwości listy elementów ciętych konstrukcji spawanej, na którym można wyświetlić m.in. długość elementu czy masę lub materiał.

Istnieje możliwość bezpośredniego otwierania plików pochodzących z Pro-e/Creo w SolidWorks. Program również rozpoznaje operacje co ułatwia wprowadzanie zmian.

W opcjach zaokrąglenia możesz wybrać pomiędzy trybem Zachowaj krawędź lub Zachowaj powierzchnię, która to pozwala dostosować powierzchnię uzyskując jej smukłe przejście kosztem zdeformowanej krawędzi. W pierwszym przypadku krawędź jest zablokowana a zmienia sie krzywizna ścian (czyli powierzchnia).

Z poziomu złożenia po zaznaczeniu części możesz przypisać jej właściwości dostosowane – bez konieczności otwierania tego komponentu. Jeżeli części nie zaznaczysz, za pomocą zakładki uzupełnisz właściwości złożenia.

Możesz wyciągnąć szkic 3D (dodając lub odejmując geometrię), jednak warunkiem jest zaznaczenie wektora kierunku.

W sytuacji, kiedy wymiar jest wyrównany liniowo, możesz go obracać o 360 stopni względem punktu obrotu. Jeżeli chcesz wyłączyć tryb skokowy – przytrzymaj klawisz Alt.

W celu oznaczenia obróbki cieplnej i powłok w rysunku SolidWorks, możesz odsunać zewnętrzne krawędzie za pomocą szkicu, a następnie z użyciem narzędzi dostępnych na pasku Format linii wybrać krój i styl linii dodając na końcu odpowiednią adnotację.

Chcąc zmniejszyć rozmiar pliku skomplikowanych części (np. do wysłania pocztą e-mail) należy zabudować geometrię prostopadłościanem lub innym kształtem łącząc wyniki. Plik następnie nadpisujemy dodając w drzewie operacji informację, że po otwarciu należy wygasić ostatnią operację (która “ukryła” wewnątrz geometrię źródłową”).

W złożeniu jeżeli chcesz zwinąć drzewo operacji użyj kombinacji klawiszy Shift+C ,natomiast do rozwinięcia służy klawisz *. Dodatkowe drzewo widoczne po prawej stronie zwiniesz i rozwiniesz klawiszem C.

Jeżeli użyjesz ściegu spoiny do przedstawienia połączeń spawanych w obrębie części wieloobiektowej lub w złożeniu, możesz w rysunku wstawić tabelę spoin, w której znajdą się takie informacje jak: typ spoiny, rozmiar, długość oraz inne parametry.

W eDrawigns można dodawać uwagi (komentarze). Jeżeli nie chcesz wysyłać komuś całego pliku możesz zapisać wyłącznie uwagi po wybraniu z menu Plik > Zapisz uwagi. Uwagi te możesz wczytać ponownie w innym eDrawings z menu Plik > Otwórz uwagi.

Istnieją dwa sposoby zamiany linii konturowej na konstrukcyjną (pomocniczą) i odwrotnie. Ale czy są identyczne? Okazuje się, że nie. Wybierając Konstrukcyjna po lewej stronie we właściwościach zamieniasz linię na konstrukcyjną po zaznaczeniu opcji, odznaczając pozostanie kontur. Natomiast polecenie Geometria konstrukcyjna dostępne m.in. w menu kontekstowym odwraca wybór. Czyli jeżeli przykładowo zaznaczysz cały prostokąt ze środka i wybierzesz to polecenie, linie konstrukcyjne zostaną zamienione na konturowe a konturowe na konstrukcyjne. Klikając ponownie odwrócisz wybór.

Możesz utworzyć kopię badania w SolidWorks Simulation wybierając Duplikat. Ma to w szczególności zastosowanie, jeżeli posiadasz wiele konfiguracji (które różnią się np. geometrią).

Istnieje możliwość skopiowania wyglądu. Żeby to zrobić należy zaznaczyć źródło wybierając kopiuj a następnie wskazać cel wybierając wklej. Program poprosi o wskazanie: ściany, operacji, bryły itp. – czyli przefiltrowanie wyboru.

Możesz utworzyć adnotację zawierającą bieżącą ścieżkę pliku wyświetlaną w czasie rzeczywistym na ekranie. Żeby tego dokonać musisz utworzyć właściwość dostosowaną $PRP:”SW-Nazwa folderu” i połączyć ją z wstawioną (z Menu Wstaw > Adnotacje) notatką.

Chcąc powiązać w złożeniach z jednym elementem wiele innych (jednocześnie), możesz skorzystać z Trybu wielokrotnych wiązań. Zaznacz jedno wspólne odniesienie i kolejno ściany (krawędzie, wierzchołki itp.) w komponentach do powiązania. Jeżeli wspólnym wiązaniem jest odległość i chcesz zachować zintegrowane sterowanie parametrem, dodatkowo zaznacz opcję Połącz wymiary.

W złożeniach o wielopoziomowej strukturze (z wieloma podzłożeniami) wygasznie komponentu powoduje nieraz trudności w jego odnalezieniu w drzewie podczas próby ponownego przywrócenia. Dlatego w menu Narzędzia > Wybór komponentu możesz użyć opcji Wybierz wygaszone. Program odnajdzie takie pliki niezależnie od ich położenia w skomplikowanej strukturze złożenia.

Istnieje możliwość zapisania rysunku jako odłączonego, w którym zamrożone są odniesienia. Oznacza to, że chcąc wysłać komuś np. rysunek złożenia, nie musisz dołączać wszystkich odniesionych dokumentów, wystarczy wysłać jeden plik.
Rysunek odłączony pozwala jednak ponownie połączyć rysunek z częścią lub złożeniem, wystarczy kliknąć na widoku prawym przyciskiem myszy i wybrać Załaduj model.

Możliwość mierzenia w plikach eDrawings zależy od ustawień, do których możesz się dostać wybierając w SolidWorks Zapisz jako > eDrawings > Opcje (dla EDRW/EPRT/EASM). Należy w nich zaznaczyć opcję Zgoda na mierzenie tego pliku eDrawings.

Obecnie jeżeli usuwasz operację, od której uzależnione jest wiele innych operacji (na zasadzie rodzic-potomek) możesz zaznaczyć opcję Zaawansowane, która pozwala pozostawić operacje potomków mimo wszystko. W starszych wersjach programu takie rozwiązanie nie było możliwe.

Adnotacje oznaczenia gwintu są automatycznie wstawiane podczas wykonywania rysunku z części. Jednak w przypadku złożeń adnotacje takie należy pobrać ręcznie. Za pomocą funkcji Elementy modelu możesz wskazać Oznaczenia gwintu na karcie Adnotacje (ikonka będzie dostępna tylko w złożeniach).

Jeżeli wstawiasz część do części bez przerwania połączenia (z aktywnym kontekstem) nie możesz wybrać konfiguracji części źródłowej. Konfigurację możesz zmienić dopiero w oknie Wyświetlaj zewnętrzne odniesienia.

W złożeniach możesz stosować technikę predefiniowania wiązań. Na przykład, jeżeli zaznaczysz z Ctrl dwie ściany cylindryczne i włączysz polecenie Wiązania, program wybierze Koncentrycznie. Ale jeżeli zaznaczysz dwie pary ścian z Ctrl i włączysz Wiązania, program sam zaproponuje zaawansowane wiązanie Szerokość.

We właściwościach dokumentu > Arkusze blach możesz przypisać wcześniej zdefiniowaną warstwę notatkom blach, np. adnotacjom gięcia.

Czasem istnieje konieczność odwzorowania okręgu, który (np. w arkuszach blach) jest traktowany jak elipsa. Możesz wówczas użyć opcji Okrąg według obwodu i poprzez trzykrotne kliknięcie w krawędzie narysować okrąg.

Istnieje możliwość bezpośredniego wstawienia pliku importu (np. *.iges, *.step,*.x_t) do części, bez konieczności wcześniejszego otwierania i zapisywania w rodzimym formacie SolidWorks.

Tworząc listę materiałów BOM z komponentów Toolbox, możesz wybrać jako Typ kolumny Właściwość biblioteki Toolbox.
Następnie z listy rozwijalnej wybierasz: Nazwa części, Specyfikacja lub Standardowy – które należy odpowiednio uzupełnić dla każdej konfiguracji w ustawieniach Toolbox.

Możesz łatwo “wydobyć” z wnętrza złożenia zagubiony komponent. Wystarczy, że go zaznaczysz w drzewie operacji lub ramką i włączysz polecenie Przenieś komponent, po czym przeciągnij myszką poza obszar złożenia.

W oknie Eksploratora plików SolidWorks możesz uzyskać informację na temat plików. Są to m.in.:
1. Złożenie załadowane do pamięci (otwarte w SolidWorks).
2. Część załadowana do pamięci (otwarta w SolidWorks).
3. Podgląd – dostępny pod prawym przyciskiem myszy.
4. Część/złożenie tylko do odczytu.
5. Część/złożenie z prawem zapisu.

Obecnie możesz zapisywać również podgląd z PhotoView, bez konieczności wykonywania finalnego renderingu nawet przy ustawieniu niskiej jakości.

Stosując kombinację z klawiszem ALT, możesz utworzyć znak specjalny, np. we właściwościach dostosowanych SolidWorks albo w notatce. I tak, wpisując Alt+0176 – uzyskasz znak stopnia, wybierając kombinację Alt+0177 – uzyskasz znak plus/minus, a Alt+0216 pozwoli wstawić znak średnicy. Sprawdź inne znaki na tablicy Windows.

Podczas wstawiania obrazu do szkicu możesz skalować grafikę za pomocą nowego narzędzia. Należy ustawić początek i koniec zgodnie ze znanym wymiarem z obrazka i wprowadzić rzeczywistą długość po zatwierdzeniu w oknie modyfikuj. Pamiętaj, by odznaczyć opcję Włącz narzędzie skalowania aby umożliwić dalsze modyfikacje.

Okienko wyświetlania możesz również stosować w częściach wieloobiektowych. Dzięki temu łatwo zmienisz kolor, sposób wyświetlania krawędzi i przede wszystkim przezroczystość wybranego obiektu. Możesz również z tego miejasca sterować opcją ukryj/pokaż.

Poprzez dwukrotne kilknięcie w obszarze widoku, możesz zablokować fokus widoku. Opcja ta jest rówież dostępna pod prawym przyciskiem myszy. Zablokuj fokus widoku powoduje, że cokolwiek narysujesz w dowolnym miejscu arkusza, zostanie skojarzone z danym widokiem.

Na karcie Oceń znajdziesz szereg pomocnych narzędzi. Między innymi Analizę geometrii pozwalającą wyszukać krótkie krawędzie czy ostre wierzchołki. W parametrach analizy określisz dokładnie, co ma zostać sprawdzone.

Otwierając arkusze blach ze starszych wersji SolidWorks, program nie grupuje poszczególnych obiektów w folderach w drzewie operacji tak, jak obecnie. Dlatego możesz zaznaczyć opcję Utwórz wiele rozłożonych modeli kiedy operacja tworzy wiele obiektów arkusza blachy.

Chcąc narysować trójkąt równoboczny najlepiej użyć polecenia Wielobok wpisując liczbę 3. Maksymalnie możesz uzyskać figurę o 40 bokach. Edycja szkicu następuje po kliknięciu prawym przyciskiem na dowolnym segmencie > Edytuj wielobok.

Po zaznaczeniu dowolnej krawędzi, jeżeli włączysz polecenie Szkic, program wstawi płaszczyznę normalną (prostopadłą) w punkcie końcowym ale bliżej tego końca, w którym kliknięto.

W menu Narzędzia > Wybór komponentu > Zaawansowany wybór możesz zdefiniować złożone kryteria wyszukiwania. Np. możesz zdefiniować warunek, który pozwala wyszukać w złożeniu konstrukcje spawane o określonej masie lub same komponenty Toolbox albo arkusze blach. Kryteria wyszukiwania można zachować zapisując do dalszego użycia.

Możesz skalować obiekty za pomocą operacji Skala. Ale można też przeskalować szkice wraz z wymiarami. Wystarczy taki szkic zamienić na blok, następnie przeskalować go i na końcu rozstrzelić – wymiary zmienią się zgodnie ze współczynnikiem skali.

Zapisując PDF 3D z SolidWorks, możesz w takim pliku oprócz manipulacji wykonać wiele czynności, m.in. dokonać pomiaru, zmieniać sposób wyświetlania krawędzi, izolować komponenty i wiele innych.

Możesz wykluczyć wystąpienie z szyku bez edycji operacji. W tym celu zaznacz ścianę z tego wystąpienia i wciśnij z klawiatury Delete – potwierdź w oknie usunięcie.

Obrócony widok w rysunku możesz zapisać – dotyczy to jednak wyłącznie widoków głównych (a nie rzutowania). Zapisany widok również będzie dostępny w modelu.

Podczas obliczeń SolidWorks Simulaton możesz zdefiniować Śledzenie trendu. Po wykonaniu pierwszego obliczenia należy ustawić linię bazową, a następnie możesz porównywać np. zmiany naprężenia uzależnione od zagęszczenia siatki. Jeżeli czerwona linia dla kolejnej iteracji będzie pozioma, można założyć, że dalsze zagęszczanie siatki ma pomijalny wpływ na wyniki.

W menu Narzędzia > Narzędzia szkicu > znajdziesz polecenie Sprawdź szkic pod kątem użycia w operacji, które pozwala wyszukać błędy w szkicu. Na przykład, bardzo często zdarza się, że w jednym wierzchołku zbiegają się więcej niż dwa segmenty szkicu, wówczas za pomocą tego narzędzia program powiększy lupą “wadliwy” wierzchołek informując, że punkt końcowy jest błędnie dzielony przez wiele elementów.

Od wersji SolidWorks® 2014 możesz użyć wiązania szczeliny, które pozwala ustalić sworzeń symetrycznie w podłużnym otworze. Ruchomy element może sie znaleźć w środku, może się poruszać swobodnie lub jego pozycja może być określona parametrem odległości lub procentowo.

Chcąc zapisać szablon tak, aby program zawsze pytał o wybór rozmiaru arkusza (czyli np. A2, A3, A4 itp.), musisz przed zapisaniem szablonu usunąć Format arkusza w po lewej stronie w drzewie operacji. Zapis szablonu z formatem od razu definiuje rozmiar.

Obecnie możesz wybrać jako źródło oświetlenia – światło słoneczne (tylko jedno). Ustaw lokalizację geograficzną oraz czas, program sam rozpozna położenie oraz tryb: noc, dzień, świt itp.

W szybki sposób możesz sprawdzić wymiary przygotówki. Dla dowolnej części wciśnij ikonę Konstrukcja spawana (1), wówczas możesz kliknąć prawym przyciskiem myszy na folderze Lista elementów ciętych i wybrać Aktualizuj a następnie Tworzenie ramki granicznej (2). Program pokaże krawędzie prostopadłościanu przygotówki za pomocą szkicu 3D a dodatkowo zostaną utworzone właściwości: grubość, szerokość i długość oraz opis łączący te wpisy (3).

W niektórych przypadkach znalezienie odpowiedniej relacji może być utrudnione. Wyobraź sobie sytuację, w której prostokąt ze środka został powiązany z krawędzią, jednak ostatecznie chcemy go umieścić w innym miejscu. Znalezienie poprawnej relacji umożliwia opcja Wyświetlaj/usuń relacje, gdzie z listy rozwijalnej należy wybrać Zewnętrzne. Używając tego narzędzia możesz też wyszukać grupy relacji zdefiniowanych w kontekście czy np. nieaktualnych.

W eDrawings możesz włączyć lub wyłączyć pasek Standardowe widoki za pomocą spacji. Dodatkowo wybierając kombinację klawiszy kierunkowych z Ctrl możesz obracać widok o 90°.

W edycji operacji Rozłożony model możesz włączyć/wyłączyć opcję Wykończenie narożnika, odpowiadającą za podcięcie widoczne w narożniku na rozłożonym modelu.

Projektując powierzchniowo pudełka oraz inne podobne elementy, możesz użyć m.in. powierzchni rozwijalnej, która pozwala utworzyć powierzchnię rozwiniętą w określonym kierunku. Jeżeli stosujesz pochylenie, zwróć szczególną uwagę na zaznaczenie opcji Powierzchnia łącząca. Zaznaczenie wyboru spowoduje utrzymanie wspólnych krawędzi, ale wpłynie na zmianę kąta.

W oknie Równania możesz nawigować (góra – dół) pomiędzy komórkami, wierszami oraz kolumnami przy użyciu następujących klawiszy:
Enter, Shift + Enter; Tab, Shift + Tab.

W konfiguratorze Toolbox możesz tworzyć dodatkowe rozmiary komponentów. Żeby to ułatwić, możesz eksportować istniejące konfiguracje w formacie Excel, a następnie zaimportować zmodyfikowany arkusz.

Zaawansowany rendering, który pochłania wiele czasu możesz odroczyć w czasie. W menu photoview 360 należy wybrać zaplanuj renderowanie, określając czas rozpoczęcia i folder docelowy. Narzędzie to korzysta z harmonogramu zadań solidworks. W harmonogramie możesz też zaplanować inne zadania, a w razie konieczności możesz zmienić ustawienia już zaplanowanych, w tym renderingu.

W rysunkach solidworks możesz zastosować punktory i numerację, jednak style są ograniczone. można skopiować notatkę z MS-Word, wówczas zachowane będą style źródłowe. Dodatkowo po kliknięciu prawym klawiszem myszy na notatce, pojawią się zaawansowane opcje sterowania wypunktowaniem i numeracją.

Używając dodatku Motion (pakiet Premium) możesz wygenerować krzywą będącą wynikiem przemieszczania wskazanego punktu pod wpływem przyłożonej siły lub napędu. Krzywa może być wyświetlona w oknie graficznym, ale możesz ją także eksportować do pliku .*csv lub wstawić do nowej części. W ten sposób można wyznaczać zakres ruchu lub przestrzeń roboczą w układach kinematycznych.

W rysunku, we właściwościach widoku, do którego dołączone są automatyczne odnośniki, możesz określić, z jaką listą materiałów lub listą elementów ciętych konstrukcji spawanej mają być połączone. Opcja przydaje się, jeżeli np. na wielu arkuszach wstawiono kilka list lub jeżeli przedstawiasz w dokumentacji pojedyncze obiekty i chcesz, by odnośnik był skojarzony z wybraną listą.

Wyciągając po profilach arkusz blachy pomiędzy identycznymi segmentami szkicu (np. dwa łuki), mimo wybranych 8 linii gięcia pojawi się jedna. Możesz użyć polecenia Krzywizna ściany, żeby wstawić równomiernie rozmieszczone linie. zobacz film!

Na odnośnikach powiązanych z listą elementów BOM możesz dodatkowo wyświetlić Ilość zamiast aktywować opcję Ignoruj wiele wystąpień, która pozwala dołączyć odnośnik do każdego wystąpienia danego komponentu w złożeniu.

W szkicu składającym się z wielu konturów, nie możesz bezpośrednio uzyskać wyciągnięcia cienkościennego. Dopiero po zaznaczeniu w zakładce Wybrane kontury elementów szkicu, możesz dokończyć wyciągnięcie bez błędu.

Nie ma specjalnej operacji pozwalającej zamienić obiekt bryłowy w powierzchnioMożna to jednak zrobić na wiele sposobów, jednym z nich będzie zaznaczenie dowolnej ściany modelu, następnie wciśnij Ctrl+A i wybierz funkcję Połącz powierzchnie – jeżeli bryła nie jest już potrzebna, usuń ją z poziomu folderu Obiekty bryłowe.

Jeżeli chcesz wstawić Tekst szkicu w rysunku (funkcja ta normalnie nie jest aktywna), możesz utworzyć napis w obrębie częci i skopiować go do rysunku. W ten sposób można tworzyć np. bloki z zastosowaniem w dokumentacji.

Możesz utworzyć interaktywne przejście przez trójwymiarowy model 3D. Przejście możesz aktywować w zakładce menedżera wyświetlania, w grupie narzędzi Przeglądaj scenę, światła i kamery.

Jeżeli chcesz usunąć zaokrąglenie np. w importowanych plikach, możesz użyć operacji Usuń ścianę z zaznaczeniem opcji Usuń i załataj. Wówczas możesz wstawić dowolne inne zaokrąglenie lub pozostawić model z ostrymi krawędziami (np. do obliczeń wytrzymałościowych).

W złożeniach, podczas definiowania widoku rozstrzelonego niektóre komponenty mogą znajdować się wewnątrz i nie można ich łatwo zaznaczyć. Należy wówczas w danym kroku wskazać element zewnętrzny (np. obudowę) i przeciągnąć podczas rozstrzelenia. Jeżeli komponenty wewnętrzne będą już widoczne, kliknij dwukrotnie na utworzonym wcześniej kroku rozstrzelenia (czyli edytuj krok), w polu Ustawienia wskaż dodatkowe komponenty i wybierz Zastosuj, w efekcie wszystkie komponenty zostaną rozstrzelone tak, jakby były zaznaczone od razu.

Zaleca się, żeby pozostawiać w pełni dodefiniowane szkice. Możesz nawet włączyć w Opcjach systemu > Szkice odpowiednią opcję wymuszającą taki stan szkicu.
Szkice niedodefiniowane posiadają w drzewie operacji obok nazwy symbol (-). filtrując możesz szybko ustalić niedodefiniowane szkice i uzupełnić brakujące relacje i wymiary.

Możesz utworzyć wersję odbicia lustrzanego części. Konieczne jest zaznaczenie (na początku) ściany płaskiej lub płaszczyzny odniesienia, następnie z menu Wstaw wybierz Lustro części. Operacja umożliwia przerwanie odniesień lub pozostawienie połączenia kontekstowego, jak podczas wstawiania części do części. W ten sposób można również tworzyć wersję przeciwnej strony arkuszy blach.

W projektowaniu powierzchniowym często stosuje się przycinanie powierzchni, dzielenie ścian oraz operacje wydłużania i cofania przycięcia powierzchni. W ich wyniku powstają nieciągłe krawędzie, widoczne jako wiele segmentów, które należy zaznaczać z Ctrl (a nie jako otwartą pętlę). Możesz wówczas użyć polecenia Napraw krawędzie by zredukować ilość segmentów.

Dodając konfiguracje w tabeli konfiguracji (Excel), niektóre nagłówki kolumn należy wpisać ręcznie, wówczas jeżeli w składni występuje znak “@” automatycznie tworzone jest hiperłącze. Żeby temu zapobiec możesz w opcjach programu Excel > Sprawdzanie > Opcje autokorekty > Autoformatowanie podczas pisania, wyłączyć zamianę podczas pisania ścieżek internetowych i sieciowych na hiperłącze..

Operacja Defeature służy do usuwania szczegółów ze złożeń, części wieloobiektowych oraz części jednoobiektowych głównie pod kątem ochrony danych (zablokowania drzewa operacji do edycji) i redukcji wielkości pliku. Ale możesz też stosować tę operację w celu znalezienia geometrii bazowej.

Możesz na rysunku zdefiniować kolor ścian w przekroju stosując cztery krótkie kroki:
1. Utwórz nową warstwę i wybierz kolor czerwony, styl linii nie ma znaczenia
2. Wybierz na karcie adnotacji kreskowanie/wypełnienie
3. Zaznacz we właściwościach wypełnienie i wybierz utworzoną wcześniej warstwę (która odpowiada za kolor)
4. Wskaż na rysunku ściany w widoku przekroju i gotowe!

W dodatku ScanTo3D możesz wykonać analizę odchylenia, czyli sprawdzić, w jakim stopniu powierzchnia powstała w drodze konwersji jest różna od siatki lub źródłowej chmury punktów. Możesz porównać powierzchnię do siatki, siatkę do siatki lub krzywą do siatki.

Odniesienie wiązania umożliwia automatyczne dodawanie relacji podczas wstawiania komponentu do złożenia. Jeżeli zaznaczysz dwa odniesienia (w przypadku kołnierza), tzn. zewnętrzną krawędź – jako pierwsze oraz krawędź otworu – jako drugie, to podczas umieszczania w złożeniu klawiszem Tab możesz zmienić wyrównanie otworów pod śruby (drugorzędne odniesienie).

Rysując prostokąt, łuk, szczelinę itp. możesz włączyć dowolne narzędzie i klawiszem A przełączać np. pomiędzy różnymi typami prostokątów.

Używając operacji Przecięcie możesz sprawdzić objętość płynu w butelce.
1. Wstaw płaszczyznę określającą poziom płynu.
2. Zaznacz obiekt butelki oraz płaszczyznę i wybierz przecięcie z menu wstaw > operacje.
3. W opcjach operacji wciśnij przecięcie, nie zaznaczaj obiektów do wykluczenia ani scalania.
4. Po zatwierdzeniu możesz już wyizolować obiekt płynu w folderze obiektów i sprawdzić objętość we właściwościach masy.

Pracując z plikami importów, możesz edytować “import” by zamienić lub zaktualizować geometrię. Dotyczy to następujących formatów: Acis, Iges, Parasolid, Step, Vdafs lub Vrml. Jednocześnie możesz zaznaczyć opcję Dopasuj ściany i krawędzie. Powoduje to rozchodzenie się zależności starych ścian i krawędzi (szkice lub operacje) w nowym obiekcie zapewniając uzyskanie prawidłowych wyników przy otwieraniu pliku, który zawiera importowane operacje.

Jeżeli wstawisz wymiar w nieodpowiedni sposób, możesz go przenieś bez konieczności usuwania. W trybie wymiarowania, zbliż kursor do linii wymiarowej, a kiedy pojawi się symbol wymiaru z zielonym kwadracikiem, przenieś wymiar do pozycji docelowej. Przykładowo, jeżeli wymiar był bazowany do krawędzi, możesz zamienić odniesienie i wymiarować otwór do otworu.

W złożeniach z zewnętrznymi odniesieniami możesz pokazać tzw. foldery aktualizacji. Żeby to zrobić kliknij prawym przyciskiem myszy na nazwie złożenia i wybierz Pokaż foldery aktualizacji, zostaną one wyświetlone w drzewie i z tego poziomu możesz zarządzać odniesieniami.

W SolidWorks Costing możesz wybrać obiekty wieloobiektowej części arkusza blachy do kalkulacji poprzez zaznaczenie opcji uwzględnij,pozostałe należy wykluczyć.

Widok rysunku w 3D w rysunkach może posłużyć do obrotu obiektu po to, żeby podczas wstawiania oznaczenia lica spoiny wskazać konkretną krawędź, która w widoku normalnym może być zasłonięta inną (dłuższą) krawędzią. Po zaznaczeniu w obróconym widoku zamknij narzędzie i zakończ definiowanie parametrów oznaczenia lica.

W złożeniu, np. wówczas, jak znajdują się tam wyłącznie wirtualne komponenty (czyli wbudowane w plik złożenia) możesz po zaznaczeniu komponentu wybrać z menu plik Wyprowadź część z komponentu – wyodrębnisz w ten sposób część powiązaną w kontekście, można też przerwać powiązania, jak podczas wstawniania części do części.

W wypełnieniu powierzchni możesz odznaczyć opcję Zastosuj do wszystkich i zdefiniować indywidualnie wyrównanie na granicy (kontakt, stycznie, krzywizna) po zaznaczeniu odpowiedniego odniesienia.

Definiując widok pozycji alternatywnej można wybrać Przenieś komponent > Wykrywanie kolizji > Zatrzymaj przy kolizji – pozwoli to ustalić pozycję krańcową bazując na kontakcie geometrii.

W szkicu możesz stosować odpowiednie skróty klawiaturowe. I tak, wybierając kombinację z klawiszem Alt uzyskasz: koncentryczność, styczność lub współpromieniowość.

Analizując konstrukcje w solidworks Simulation, jeżeli jest to konstrukcja spawana możesz zdefiniować kontakty wiązane pomiędzy obiektami, które będą odpowiednikiem spawu. Możesz użyć opcji automatycznego wykrywania kontaktu, na końcu zaznaczając w oknie wyników pary kontaktowe (pierwsza i ostatnia pozycja z shift), następnie wybierając +.

W dodatku Routing, wykonując spłaszczenie trasy możesz skorzystać z narzędzi edycji szkicu trasy, w tym opcji przeciągania punktów, usuwania i dodawania relacji oraz ustawienia kąta początkowego.

Utwórz szkic z wybranych elementów pozwala wyodrębnić z istniejącego szkicu wybrane fragmenty i utworzuć nowy szkic na równoległej płaszczyźnie. Opcja szczególnie przydaje się podczas wczytywania plików dwg/dxf z wieloma konturami.

Istnieje wiele możliwości wyrównywania wymiarów w rysunkach. Jedną z nich jest użycie opcji “Rozmieść automatycznie” dostępnej w menu narzędzia > wyrównaj.

Narzędzie Zmierz pozwala utworzyć Sensor jako wynik pomiaru. Sensory pozwalają monitorować wybrane właściwości części i złożeń ostrzegając użytkownika, gdy wartości wykraczają poza określone limity, w tym przypadku jest to wysokość.

Renderując w PhotoView 360 można włączyć efekty kaustyczne. Są one wynikiem przecięcia się promieni świetlnych wychodzących z jednego punktu pod różnymi kątami i załamujących się lub odbitych przez układ optyczny. Kaustyka znajduje zastosowanie podczas wizualizacji obiektów szklanych, przezroczystych tworzyw lub płynów, np. wody.

Jeżeli zapiszesz część wieloobiektową do złożenia, ale zechcesz zamienić później odniesiony plik, to można to zrobić poprzez dwókrotne kliknięcie w oknie zapisu lub obszarze graficznym, następnie wybrając Przypisz plik – Nowy plik.

W złożeniach można definiować migawki w miejscach, do których później chcesz/musisz wrócić. Są one zapisywane w folderze Migawki w panelu sceny. Migawki można uzupełniać o komentarze, które dodaje się pod prawym przyciskiem myszy.

Po zaznaczeniu segmentu szkicu (linie, okręgi, łuki itp.), wybierając kombinację Alt, Shift + S możesz zamieniać segment na konstrukcyjny/konturowy.

Istnieje możliwość kopiowania właściwości dostosowanych pomiędzy dokumentami za pomocą poleceń kopiuj > wklej.

Jeżeli część arkusza blachy posiada przetłoczenie na zgięciu uniemożliwiające jej poprawne rozłożenie, to w edycji operacji Rozłożony model możesz wskazać ściany do wykluczenia.

Właściwości masy (dostępne w menu narzędzia) wyświetlają takie parametry jak: masa, objętość, powierzchnia. Jednak czasem istnieje potrzeba zmiany tych automatycznie obliczonych danych. Wybierając opcję skoryguj właściwości masy możesz wprowadzić ręcznie wartości poszczególnych parametrów.

Właściwości masy (dostępne w menu narzędzia) wyświetlają takie parametry jak: masa, objętość, powierzchnia. Jednak czasem istnieje potrzeba zmiany tych automatycznie obliczonych danych. Wybierając opcję skoryguj właściwości masy możesz wprowadzić ręcznie wartości poszczególnych parametrów.

Podczas edycji części w złożeniu, pozostałe komponenty domyślnie są przezroczyste (opcja wymuś przezroczystość włączona). Jeżeli pod przezroczystym komponentem znajduje się nieprzezroczysty to on zostanie zaznaczony po wskazaniu myszką, ale jeżeli mimo takiej sytuacji chcesz zaznaczyć przezroczystą ścianę komponentu na wierzchu – przytrzymaj Shift.

W liście materiałów BOM po jej rozwinięciu i kliknięciu prawym przyciskiem > Opcje komponentu, możesz zmienić w częściach z konfiguracjami, pod jaką nazwą wystąpienie pojawi się w spisie materiałowym. Opcja jest szczególnie przydatna w przypadku części Toolbox (kiedy dopisywane są konfiguracje wystąpień) w katalogu SolidWorks Data 2013.

Obecnie możesz w częściach wieloobiektowych wykorzystać funkcję Wyizoluj, która pozwala wydajniej pracować z ukrytymi obiektami.

W operacji obrót,jeżeli kąt obrotu jest różny od kąta pełnego, możesz określić zakres kąta wybierając: wierzchołek, powierzchnię, odsunięcie od powierzchni lub symetrycznie od płaszczyzny. Jako oś obrotu można wybrać krawędź modelu.

Wstawiając spoinę geometryczną jako ścieg spoiny pachwinowej, możesz określić stopień penetracji w sytuacji, kiedy pomiędzy obiektami jest przerwa.

W sytuacji, kiedy nie można wprost zwymiarować elementu w rysunku, możesz pokazać szkic, następnie zwymiarować jego punkty/segmenty i na końcu ukryć (ale wyłącznie szkic a nie wymiary). szczególnie jest to przydatne, jeżeli krawędź modelu powstała na bazie splajnów lub innych krzywych.

Jeżeli odrzucisz ostrzeżenie wybierając “Nie pytaj ponownie”, taki kumunikat więcej nie pojawi się. W każdej chwili możesz go jednak przywrócić w opcjach > komunikaty/błędy/ostrzeżenia.

Można obecnie wstawiać w jednym kroku wiele komponentów do złożenia zaznaczając je z Ctrl (lub ramką) w menu Wstaw > Komponent, a klikając dwukrotnie w początek układu współrzędnych złożenia wszystkie wybrane komponenty zostaną wstawione od razu.

SolidWorks nie ma wbudowanego symbolu zbiorczego oznaczenia chropowatości, ale możesz go wykonać samodzielnie:
1. Utwórz notatkę formatując tekst
2. Wybierz po lewej stronie w oknie właściwości symbol chropowatości
3. Ustaw pozycję notatki za pomocą parametrów x,y
4. Utwórz blok i określ punkty wstawiania – ułatwi to użycie notatki na różnych arkuszach
5. Opcjonalnie, zapisz do ulubionych lub biblioteki projektu

W złożeniach, analizując kolizję (podczas przenoszenia lub obracania komponentów) można wybrać opcję dynamicznego prześwitu, która w czasie rzeczywistym wyświetli najmniejszą odległość pomiędzy komponentami w określonym zakresie odległości od siebie.

Klikając prawym klawiszem myszy na znaczniku “konstrukcja spawana” w drzewie operacji możesz dodać dostosowaną właściwość jednocześnie dla wszystkich grup elementów, np. może to być masa.

Operacja wyciągnięcia powierzchni posiada również opcję wyciągnięcia (odsunięcia krawędzi) zaznaczonych ścian, co pozwala szybko wykonać przetłoczenie albo rozwinięcie zewnętrznych krawędzi zaznaczonej ściany. Wystarczy po wybraniu operacji zaznaczyć ściany z klawiszem Alt. Do podziału ścian najlepiej użyć linii podziałowej.

W obliczeniu Simulation bardzo ważne jest odpowiednie uproszczenie geometrii, ale równie ważny ze względu na wydajność (czas obliczenia) jest odpowiedni wybór siatki. W wielu sytuacjach dla elementów cienkościennych nie ma potrzeby stosowania siatki bryłowej tylko siatkę skorupową, gdyż wyniki są bardzo zbliżone a obliczenie trwa krócej.

Wybierając zaokrąglenie ściany można określić jego granicę. W tym celu w opcjach zaokrąglenia należy zaznaczyć krawędzie jako zamknięte pętle. Krawędzie te można stworzyć używając linii podziałowej. Jeżeli zależy ci na uzyskaniu idealnego przejścia (z krzywizną typu G2) zaznacz dodatkowo krzywiznę ciągłą.

Wciskając klawisz Tab w złożeniu ukryjesz zaznaczony komponent, aby go ponownie pokazać należy przytrzymać kursor w miejscu ukrytej części i wybrać kombinację shift+tab. Alternatywnie można (z użyciem myszki) przesunąć kursor na komponent przytrzymując Tab – aby ukrywać kolejno komponenty oraz powrotnie przytrzymując Shift+Tab można je pokazać.

Narzędzia Porównaj umożliwiają porównywanie plików solidworks, w tym: objętości, operacji, ścian, a także rysunków czy list materiałowych. W przypadku stosowania PDM Workgroup istnieje możliwość porównywania plików w danej wersji/poprawce. Porównując pliki dowiesz się, jakie wprowadzono zmiany lub łatwo odszukasz różnicę w geometrii w przypadku nizauważalnych zmian.

Wciskając klawisz F5 (domyślnie) aktywujesz pasek filtrów, gdzie np. możesz wskazać tylko wierzchołki do wyboru. Jeżeli użyjesz kombinacji Ctrl+A klikając w obszarze graficznym na dowolnym wierzchołku, program zaznaczy wszystkie wierzchołki – dlatego, że ctrl+a oznacza zaznacz wszystko.

W menu widok > przechwytywanie ekranu znajdziesz narzędzia, które umożliwiają przechwycenie ekranu solidworks do pliku graficznego lub nagranie filmu. Wówczas widoczny tylko będzie standardowy obraz okna roboczego lub w trybie Realview albo można użyć silnika PhotoView/PhotoWorks by uzyskać klatki zrenderowane.

Wstawiając wymiary z modelu program automatycznie umieści je w widokach rzutowania, w których powstały szkice, operacje itp. jeżeli chcesz przenieś wymiar przeciągnij go przytrzymując klawisz shift, jeżeli chcesz go skopiować (zdublować) przeciągnij z ctrl.

Operacja złożenia pas/łańcuch służy do modelowania układów kół pasowych lub łańcuchowych uwzględniając kierunek obrotu oraz przełożenie. Dodatkowo w złożeniu można utworzyć część pasa, a dodając grubość uzyskamy fizyczny obiekt pasa. Tutaj należy zwrócić uwagę na sposób oplotu kół, dlatego że przyrost grubości nie uwzględnia kierunku i jeżeli koła oplatane są od zewnątrz to pas będzie dodany na zewnątrz, ale oplot od wewnątrz skutkuje tym, że pas będzie przenikał koło. Wówczas dobrą praktyką jest ręczne odsunięcie (o grubość pasa) lub dorysowanie szkicu okręgu zamiast wyboru ścian koła.

Często zdarza się, że istnieje potrzeba wygaszenia lub przywrócenia operacji w wielu konfiguracjach jednocześnie. Jeżeli jednak nie używamy tabeli konfiguracji i nie chcemy aktywować każdej konfiguracji w celu wygaszenia/przywrócenia, to można klikając prawym klawiszem na operacji wybrać Właściwości operacji a następnie zaznaczyć lub odznaczyć pole wyboru. Brak zaznaczenia jest równoznaczny z opcją przywróć, zaznaczenie wygasza operację w: bieżącej konfiguracji, we wszystkich lub określamy je indywidualnie.

Jeżeli potrzebujesz szybko dodać dodatkowy arkusz w rysunku, wystarczy przytrzymując klawisz d wcisnąć prawy przycisk myszki.

W PhotoView 360 istnieje możliwość przypisania nowego elementu do istniejącego wyglądu. Przykładowo, wstawiając nowy komponent do złożenia można z listy wyglądów dodać odpowiednią teksturę, ale można zaznaczyć tą część/obiekt/operację/ścianę i “przypiąć” ją do istniejącego wyglądu wybierając polecenie dołącz do wyboru. Ułatwi to późniejszą edycję i zmiany.

Na jedną konfigurację przypada jeden widok rozstrzelony (do wersji SolidWorks 2013). W związku z tym czasem przydaje się opcja kopiowania widoku pomiędzy konfiguracjami złożenia. Aby tego dokonać wystarczy przeciągnąć istniejące rozstrzelenie z aktywnej konfiguracji do docelowej chwytając myszką za symbol widoku rozstrzelonego.

Wraz z solidworks instaluje się aplikacja Pobieracz w tle. Jej zadaniem jest automatyczne sprawdzanie i pobieranie bieżących aktualizacji. Możesz jednak zmienić domyślne ustawienia, w tym ścieżkę pobierania (pamiętając o rozmiarze plików instalacyjnych) lub całkowicie wyłączyć pobieracz.

Polecenie Sprawdź element w menu Narzędzia służy nie tylko do weryfikacji plików (pod kątem wad brył lub powierzchni), ale także do określania minimalnego promienia czy tzw. krótkich krawędzi istotnych w procesie produkcyjnym.

Korzystając z dostępnych narzędzi paska 2d do 3d, w tym przypadku opcji Wyrównaj szkic możesz przenieś szkic z dowolnego miejsca do punktu 0,0.

Używając SolidWorks Workgroup PDM można w administratorze przechowalni VaultAdmin zaznaczyć ważną opcję “Powiąż własność z dostępem SolidWorks do odczytu-zapisu/tylko do odczytu”, która powoduje, że przejmując własność w Workgroup PDM, mamy dostęp do odczytu/zapisu w SolidWorks. Jednoczenie mając dostęp do zapisu w SolidWorks, mamy własność w Workgroup PDM. Lecz jeżeli w SolidWorks dokument będzie tylko do odczytu, własność w Workgroup PDM zostanie zwolniona.

DimXpertManager umożliwia automatyczne wymiarowanie z wczeniej zdefiniowanymi tolerancjami oraz umieszczanie tolerancji położenia i ksztatu. Schemat autowymiarowania ustawia się w opcjach dokumentu > DimXpert Wymiarów. Wymiary i tolerancje oznaczone domyślnie kolorem różowym mogą być pobierane do rysunku. Należy jednak pamiętać o tym, że wymiary będą wyświetlane na utworzonych w modelu płaszczyznach adnotacji zależnych od wskazanych odniesień.

Pełne zaokrąglenie utworzy gładkie przejście pomiędzy trzema kolejnymi ścianami! Nie musisz znać wartości promienia ale należy pamiętać o tym, że muszą występować odpowiednie proporcje długości ścian. Operacja przydaje się, kiedy zaokrąglamy pochylone ściany lub chcemy wyeliminować krawędź występującą w przypadku użycia dwóch promieni dla przeciwległych krawędzi.

Operacja Przytnij narożnik w arkuszach blach, którą można wstawiać wyłącznie w rozłożonych modelach, pozwala na wstawiania podcięcia w narożnikach. Dodatkowo wybierając opcję odłamania można globalnie dodać zaokrąglenia lub sfazowania ostrych wierzchołków dla całego arkusza (lub tylko dla wewnętrznych narożników).

Jednym kliknięciem możesz wyrównać przerwanie z rodzicem – wraz ze zmianą parametrów przekroju w widoku rodzica zmieni się również widok zależny (potomek).

Polecenie odsuń elementy może posłużyć do wykonania szkicu pod wpust pryzmatyczny w starszych wersjach SolidWorks, kiedy nie było operacji szczelina. Jednak odsuń elementy pozwala na wykonanie dwukierunkowego odsunięcia dla dowolnego szkicu 2D, w tym splajnu. Końce mogą być zamknięte łukiem lub linią.

Z użyciem dodatku SolidWorks Motion można obliczyć siły skręcania działające pomiędzy dwoma komponentami dzięki zastosowaniu sprężyny skrętnej.

Kiedy otwierasz w SolidWorks pliki DWG/DXF jako szkic 2D (w modelu) możesz wybrać oczekiwane warstwy, dodać powiązania – czyli automatycznie wstawić relacje, uruchomić naprawę błędów, ale możesz też określić początek układu współrzędnych oraz go obrócić. Pamiętaj, że kopiując Ctrl+C i wklejając Ctrl+V zarówno do części jak i do rysunku pomijasz te ważne ustawienia.

Podczas definiowania grup konstrukcji spawanej można określić kolejność przycinania w punkcie węzłowym w sytuacji, kiedy w jednym wierzchołku spotykają się więcej niż 2 człony konstrukcyjne. Wówczas klikając w “różowy punkt” – czyli wykończenie narożnika można wybrać kolejność wzajemnego przycięcia członów.

W szablonie rysunku SolidWorks można zdefiniować puste predefiniowane widoki z określonymi ustawieniami (skala, typ wyświetlania krawędzi, itp.) oraz w odpowiednim układzie. Po załadowaniu modelu lub złożenia widoki zostaną automatycznie uzupełnione.

Odniesieniem kierunku dla szyku liniowego w obiektach cylindrycznych może być krawędź walca. Oprócz krawędzi kierunek mogą wskazać osie oraz tymczasowe osie, lub wymiary liniowe.

Podczas tworzenia powierzchni neutralnych w trybie ręcznym można modyfikować kierunki powierzchni poprzez przesunięcie łączników na granicy ścian. Może to wyeliminować samoprzecinanie powierzchni w niektórych przypadkach.

Proporcjonalny splajn będzie można skalować przeciągając za punkty końcowe. Splajn taki zachowuje swój kształt, rozmiar całego splajnu zmienia się proporcjonalnie a dodatkowo możemy dodawać wymiary i relacje dla punktów splajnu.

Otwierając nie tylko duże zożenia w jednym z trybów ukryte linie widoczne lub ukryte linie usunięte (ULU/ULW) można włączyć jakość roboczą – co pozwoli płynnie manipulować złożeniem w przestrzeni 3D. Jakość robocza jest aktywowana automatycznie w trybie dużego złożenia, czyli domyślnie powyżej 500 komponentów, ale można jej również używać w innych przypadkach.

Tworząc własną bibliotekę komponentów Routing możesz wykorzystać kreator komponentów wyznaczania trasy, który podpowie jak zbudować część oraz w jaki sposób zdefiniować punkty trasy (przelotowe) oraz punkty początku trasy.

Narzędzie napraw szkic pozwala usunąć nakładające się w całości lub części segmenty szkicu. Niestety narzędzie to nie naprawi błędu typu “punkt końcowy jest błędnie dzielony przez wiele elementów”. W przypadku konwersji plików DWG/DXF do części naprawa szkicu może zostać wywołana automatycznie.

Podczas obliczeń metodą elementów skończonych (MES) przy użyciu siatki belek można zdefiniować niejednorodny rozkład obciążenia.

Jeżeli część posiada właściwość dostosowaną IsFastener (jest łącznikiem), której wartość wynosi 1, to jeżeli część uczestniczy w przenikaniu wówczas przenikanie to pojawi się w folderze “Łączniki” (przy wybranej opcji utwórz folder łączników). Opcja pozwala wymuszać ignorowanie przenikania niektórych komponentów.
Łączniki dostarczone wraz z dodatkiem SolidWorks Toolbox przy zaznaczonej opcji tworzenia folderów łączników będą ignorowane.

Dodatek SolidWorks Part Reviewer został stworzony by ułatwić przeglądanie historii tworzenia części. Zamiast przewijać belkę, dodawaj komentarze podczas projektowania i nagrywaj ten proces z SolidWorks Part Reviewer’em. Później wystarczy wcisnąć play aby odtworzyć sposób powstawania części krok po kroku.

Niektóre sytuacje wymagają, aby w operacji połącz powierzchnie zaznaczyć kontrolę przerw. Opcja służy domykaniu mikro otworów pomiędzy fragmentami powierzchni. Czasem jednak może się zdarzyć, że szczelina jest zbyt duża i zmiana tolerancji nic nie wnosi, wówczas pozostaje ręczne dopasowanie granicy powierzchni. Pamiętaj, że w sytuacji gdzie np. wypełnienie powierzchni z opcją “spróbuj uformować bryłę” kończy się niepowodzenim, można pozostawić powierzchnie jako niepołączone a łączenia można dokonać operacją połącz powierzchnie z kontrolą przerw.

W arkuszach blach, klikając prawym klawiszem na operacje formowania można wprawadzić ID operacji. W rysunkach można obecnie wstawić tabelę wykrawania, w której pokazane będą m.in. te indentyfikatory, położenie względem bazy, orientacja oraz ilość.

Jeżeli otwierasz złożenie, którego komponenty są używane przez inną osobę a więc posiadają atrybut tylko do odczytu możesz wybrać opcję załaduj ponownie by w momencie, kiedy ta osoba zwolni plik, załadować go z pełnymi atrybutami. Włączając w opcjach środowisko wielu użytkowników otrzymasz odpowiednie powiadomienie o zwolnieniu pliku przez inne osoby.

Nie mając do dyspozycji dodatku Scan to 3D (pakiet Premium SolidWorks) można wykorzystać wynik pomiaru/skanowania wczytując plik tekstowy jako krzywą przez punkty x,y,z. Program połączy wszystkie punkty krzywą, którą następnie można konwertować do szkicu 3D i dzieląc na odcinki wyciągnąć po profilach lub powierzchnią według granicy.

W dodatku Toolbox znajduje się kalkulator belki, umożliwiający wyznaczenie ugięcia lub naprężenia prostych belek w różnych wariantach podparcia i dla różnych przekrojów. W takiej sytuacji nie ma potrzeby stosowania pakietu obliczeniowego Simulation.

W sytuacji, gdy projektujesz typoszereg elementów a modyfikacji dokonujesz na kopii części lub złożenia, możesz użyć istniejący rysunek zamiast wykonywać od nowa. Podczas otwierania istniejącego wybierz odniesienia i poprzez dwukrotne kliknięcie wskaż nową część/złożenie. Nieaktualne adnotacje można usunąć zaznaczjąc odpowiednie opcje.

Jest wiele sposobów powiązania szkicu w obrębie jednej części oraz pomiędzy komponentami złożenia. Zaznaczając istniejący szkic w jednej części oraz z CTRL ścianę/płaszczyznę w innej, która jest w edycji, następnie z menu wstaw > wyprowadzony szkic przeniesiesz szkic z jednej części do drugiej. Zaletą jest fakt, że zmieniając szkic (np. z okręgu w prostokąt) wyprowadzony szkic również się zmieni bez konieczności konwertowania konturu.

Narzędzie uprość wyszuka i wygasi operacje takie jak: otwory, zaokrąglenia, sfazowania lub wyciągnięcia zgodnie z przyjętym współczynnikiem. Operacja przydaje się do generowania uproszczonych konfiguracji wyprowadzonych, np. pod kątem obliczeń wytrzymałościowych lub odciążenia złożenia.

Istnieje możliwość wstawienia krzywej opartej na równaniu. Równanie może być jawne lub parametryczne dla dwóch zakresów wartości. Krzywa tego typu wstawiana do szkicu może posłużyć do wygenerowania wykresu funkcji, który byłyby trudny do uzyskania w inny sposób. W taki sposób można otrzymać sinusoidę czy cykloidę.

Można wykonać dodatkowe zaokrąglenie narożnika wybierając podczas definiowania zaokrąglenia parametry naroża i określając wartości promieni w dodatkowych kierunkach.

Definiując w złożeniu układ możesz wstawiać istniejące bloki lub tworzyć je na bazie szkicu. Następnie dodając wymiary i relacje pomiędzy blokami możesz sprawdzić zależności kinematyczne. Bloki można zapisać do części i utworzyć z nich obiekty 3D, które zachowują dodane wcześniej powiązania.

W złożeniach SolidWorks, gdzie występują otwory przelotowe przez kilka komponentów, stosując SmartFasteners można podzielić szereg. Opcja może być przydatna, jeżeli automatycznie wstawiony łącznik Toolbox przechodzi przez wszystkie części a my potrzebujemy podzielić go na przykładowo dwie oddzielne grupy niezależnych połączeń śrubowych.

Zapisując pliki SolidWorks do formatu *.*pdf możesz wybrać opcję zapisu 3D. Otrzymasz zabezpieczony plik z możliwością manipulacji, w tym powiększania i zmniejszania, obrotu, przesuwania, różnego trybu przedstawienia krawędzi i wielu innych.

Widok rysunku w 3D pozwala “wydobyć” trójwymiar z płaskich rzutów w rysunkach umożliwiając wybór np. zasłoniętych krawędzi przez inne. Obrócony rzut można zapisać jako nowy widok o ile nie jest on widokiem zależnym.

Zaznaczenie opcji Użyj tylko dla ustawienia pozycji podczas dodawania wiązań w złożeniach SolidWorks powoduje dodanie wiąznia i automatyczne jego usunięcie. Opcja przydaje się do chwilowego wyrównania komponentów złożenia np. celem pokazania danej pozycji na widoku w rysunkach.

Projektując blachy lub elementy z tworzywa o jednakowej grubości można użyć funkcji powiązanie grubości. Opcja ta automatycznie pojawia sie w arkuszach blach, ale jeżeli zechcemy użyć jej w innych częściach wystarczy usunać wcześniej zdefiniowane operacje blach lub dodać połączoną wartość dowolnego wymiaru o nazwie “Grubość”. Następnie dla wszystkich operacji dodania lub wycięcia przez wyciągnięcie będzie można zaznaczyć pole “powiązanie grubości co spowoduje ustalenie tej samej wartości głębokości wyciągnięcia.

Chcąc narysować łuk styczny można użyć jednorazowo klawisza A (ang. arc) aby przełączyć się z trybu linia>łuk lub łuk>łuk lub powrócić kursorem do ostatnioego punktu. Ta opcja działa jednak w jedną stronę i nie umożliwia ponownego wybrania rysowania linią jak klawisz A.

Dla części wieloobiektowych również można stosować wiązania, które znajdują się w menu wstaw > operacje > przenieś/kopiuj. Szczególnie przydaje się to w przypadku konstrukcji spawanych, gdzie można reorientować człony względem siebie stosując powiazania.

W przypadku dużej liczby otworów można w rysunkach użyć tabeli otworów. Program ponumeruje otwory i wstawi tabelę ze współrzędnymi środka względem przyjętej bazy oraz z typem. Dzięki temu dokumentacja jest bardziej przejrzysta.

Harmonogram umożliwia zaplanowanie zadań np. w czasie bezczynności komputera. Należą do nich drukowanie, aktualizacja plików, zapis do pdf, dwg, dxf i wielu innych formatów plików, tworzenie rysunków, aktualizowanie właściwości dostosowanych i inne. Harmonogram zadań pozwala efektywnie wykorzystać komputer podczas czasochłonnych operacji, jak renderingi, które można zaplanować przykładowo na porę nocną.

Oprócz standardowej opcji zawijania na stożku i walcu można zawijać szkice na innych bryłach obrotowych, w tym na kuli. W tym celu należy:
1. utworzyć obiekt obrotowy docelowy.
2. wstawić nowy szkic na tej samej płaszczyźnie co poprzednio i odsuwając o daną wartość należy dopasować splajn (nowy obiekt powinien się zawierać w poprzednim).
3. obrócić ponownie nowy szkic a w operacji obrót odznaczyć scalanie wyników.
4. używając operacji zawijaj rzutować tekst lub inny szkic na ścianę drugiej (wewnętrznej) bryły.
5. scalić obiekty operacją Boole’a połącz.

Numeracja w liście elementów zależy od kolejności wstawiania komponentów do złożenia. Kolejność można zmieniać w samej liście BOM, ale reorganizować można też komponenty w złożeniu dowolnie zmieniająć kolejność, przenosząc części z podzłożeń do złożenia głównego i odwrotnie. Należy jednak pamiętać, że czasem będzie to wymagać aktualizacji wiązań, które nie zostaną przeniesione na odpowiedni poziom automatycznie.

W rysunkach SolidWorks można wyświetlić wirtualne punkty przecięcia zaznaczając zbieżne odcinki z klawiszem CTRL w edycji szkicu i wybierając punkt jako narzędzie szkicownika. Sposób wyświetlania punktu ustawia się w opcjach dokumentu.

Rysując szkicem 3D, czy to w Routingu, konstrukcji spawanej lub modelowaniu powierzchniowwym, podział okna na cztery widoki pozwala na sterowanie punktami na płaszczyźnie dla danego widoku. Dzięki temu można uniknąć sytuacji, gdzie szkic w niekontrolowany sposób zmieni swóje położenie w przestrzeni 3D.

Wybierając wiązanie typu zawias z grupy “wiązania mechaniczne”, można w jednym kroku umocować element cylindryczny zastępując dwa wiązania z grupy standardowych, tj. koncentrycznie oraz wspólnie.

W trakcie sprawdzania ścian podczas diagnostyki importu można użyć zamykacza przerw do załatania otworów pomiędzy naprawionymi ścianami. Zamknięcie przerwy umożliwia dalszą weryfikację i usuwanie problemów bez konieczności użycia dodatkowych operacji, jak np. wypełnienie powierzchni.

Podczas modyfikacji wymiaru, przy domyślnym skoku wynoszącym 10mm, przytrzymanie klawisza Alt zmiejsza przyrost dziesięciokrotnie natomiast klawisz Ctrl powiększa przyrost dziesięciokrotnie.

Włączając zintegrowany podgląd możesz sterować odległością podłoża podczas renderingu w PhotoView 360 a wynik obserwować w czasie rzeczywistym.

W Pakiecie Premium SolidWorks znajduje się dodatek CircuitWorks, umożliwiający przeglądanie i edytowanie właściwości ECAD komponentu, które są zdefiniowane w złożeniach generowanych przez CircuitWorks.

Za pomocą polecenia obróć możesz w rysunkach obracać zaznaczone widoki o dowolny kąt wraz ze znacznikami środka lub bez.

W SolidWorks Simulation możesz indywidualnie przeskalować deformację obrazującą przemieszczenie podając współczynnik skalowania.

Z pozoimu exploratora Windows również można dodawać lub modyfikować niektóre właściwości plików SolidWorks.

W bibliotece projektu znajdują się operacje przespieszające wykonywanie powtarzalnych czynności podczas projektowania. Przykładem może być wycinanie otworów pod wpusty pryzmatyczne. Operacja zapisana w bibliotece projektu zawiera tabelę konfiguracji, w której zawarto standardowe rozmiary wpustów, pozwalając na łatwą ich edycję na dowolnym etapie.

Definiując konfiguracje, w momecie kiedy dodamy parametry do tymczasowej tabelki (pod prawym klawiszem > konfiguruj wymiar) można zapisać widok tej tabeli, aby łatwiej później powrócić do edycji wszystkich wczytanych wcześniej parametrów.

W adnotacjach w rysunku można odnieść się do numeru komponentu lub wymiaru, co pozwala na jego automatyczną aktualizację. Podczas pisania tekstu wystarczy kliknąć w odnośnik aby go powiązać np. z opisem.

Klikając w komponent w rysunku można przypisać go do wcześniej zdefiniowanej warstwy. Opcja przydaje się do odizolowania danej części np. podczas zapisu do formatu DWG/DXF.

Zazwyczaj szkicując rysujemy łańcuch, tzn.,że koniec odcinka jest początkiem następnego. Istnieje możliwość narysowania pojedynczego segmentu szkicu, żeby tego dokonać w przypadku linii należy trzymać wciśnięty przycisk podczas rysowania a nie na zasadzie klik na początku i klik na końcu.

W zakładce badanie projektu w zależności od pakietu SolidWorks, zoptymalizujesz lub oszacujesz specyficzne scenariusze danego projektu. Przykładem może być znalezienie optymalnych wymiarów modelu celem utrzymania określonej pojemności płynu butelki.

W części, dodając odniesienia wiązania można wymusić odpowiednie połączenie z innymi komponentami w złożeniach. Działa to na tej samej zasadzie jak automatycznie wiązanie w Toolbox.

Czasem w złożeniu może się zdarzyć, że w oknie roboczym zostaną ukryte komponenty na różnych poziomach (z różnych podzłożeń). Odnalezienie ich nie zawsze jest łatwe. Jeżeli chcemy “zapisać w pamięci” stan z ukrytymi częściami można zdefiniować nowy stan wyświetlania i z menu edycja wybrać opcję pokazania ukrytych komponentów tylko w określonym stanie. Ułatwi to przełączanie pomiędzy stanami z ukrytymi i pokazanymi elementami złożenia.

Podczas dodawania rzutów z palety widoków można wyłączyć wyrównanie poprzez chwilowe przytrzymanie klawisza CTRL. Wówczas widoki możesz umieszczać w dowolnym miejscu arkusza. Zawsze jednak można wyrównać poszczególne rzuty ponownie.

Wciśnięcie kółka myszy lub strzałki w góra/dół podczas edycji wymiaru uaktywni okno równań.

Za pomocą rozwijalnego okienka wyświetlania możesz szybko ukrywać/pokazywać, zmieniać sposób wyświetlania krawędzi lub przezroczysatość oraz przypisywać kolory w części lub złożeniu SolidWorks. W przypadku złożeń opcja dotyczy komponentów, a przypadku części – obiektów bryłowych, przy czym kolory i przezroczystość można zmieniać dla operacji. Zmiany te można zapisać do stanu wyświetlania.

Stosując w modelu linie podziałową jako sylwetkę można podzielić ściany modelu. Funkcja ta ma wiele zastosowań, jedną z nich jest możliwość uzyskania krawędzi w maksimum szerokości skomplikowanego modelu powierzchniowego, w którym trudno zwymiarować np. gabaryty w inny sposób.

Istnieje możliwość wygenerowania znacznej ilości profili konstrukcyjnych z użyciem dodatku SolidWorks Toolbox (nie Toolbox Browser). Wystarczy wybrać opcję Stal konstrukcyjna, wskazać standard, rodzaj profilu i wybrać rozmiar. Następnie klikając “utwórz” wybrany profil jest wstawiany do szkicu, który można np. zapisac w bibliotece jako profil konstrukcji spawanej lub bezpośrednio użyć w obrębie części.

W dodatku Scan to 3D w kreatorze przygotowania powierzchni można edytować linie graniczne siatki po to, by uzyskać jak najlepszy wynik po dopasowaniu powierzchni. W przypadku symetrycznych obiektów linie powinny w maksymalny sposób tworzyć odbicie lustrzane, co można nieraz uzyskać poprzez ich edycję.

Otwierając pliki DWG/DXF w SolidWorks możesz określić czy chcesz wczytać dane jako bryłę 3D (oczywiście, jeżeli model został wykonany w trójwymiarze).

Obecnie w edytorze równań można sterować opcją “wygaś”/”przywróć” operację. Jak to działa? W tym przypadku równanie w SolidWorks polega na przywróceniu operacji człon konstrukcyjny2 jeżeli szerokość ramy nośnej jest większa niż 1000mm. W przypadku nie spełnienia warunku operacja jest wygaszona.

Sensory umożliwiają monitoring wielu parametrów, w tym właściwości masy, wymiarów i wartości zmierzonych czy też w przypadku obliczeń MES, np. współczynnika k. Wystarczy zdefiniować warunki, w momencie wykrycia odchylenia program poinformuje nas o tym fakcie komunikatem o błędzie.

W plikach bez rozpoznanych operacji w drzewie można dokonywać pewnych modyfikacji. Jeżeli użyjesz operacji gięcie z zaznaczoną opcją rozciągania, to możesz w łatwy sposób wydłużyć wskazany obszar geometrii (pomiędzy płaszczyznami).
Dowiedz się więcej biorąc udział w szkoleniu zaawansowanym plus lub dowolnie skomponowanym przez Ciebie szkoleniu >>

Operacja przytnij może posłużyć również do wydłużania elementów szkicu. Wystarczy aktywować opcję zaawansowane przycinanie a następnie ustawiając kursor na segmencie szkicu wydłużyć go poprzez przeciągnięcie. Można też wydłyżyć do następnej poprzez przecięcie szkicu (identycznie jak podczas przycinania) jednocześnie przytrzymując klawisz Shift.

Po wciśnięciu spacji możesz zdefiniować nowe widoki, które mogą być użyte w rysunkach, podczas renderingu czy rozstrzelenia. Po zdefiniowaniu widoku będzie można go aktywować ponownie wybierając spację lub wybieriając przycik rozwijalny orientacja u góry ekranu.

Zaznaczając zakładkę “inny” we właściwościach wymiaru można dla tego zaznaczenia przeskalować czcionkę tolerancji. Jeżeli ustawienie ma obowiązywać we wszystkich wymiarach należy ustawić tę skalę w menu narzędzia > opcje > właściwości dokumentu > wymiary > tolerancja.

We właściwościach dostosowanych elementów ciętych znajduje się wpis z wymiarami granicznymi arkusza blachy (wymiar ramki). Czasem zdarza się, że układ ramki nie jest optymalny, wówczas należy edytować operację rozłożonego modelu i wskazać nowe odniesienie kierunku.

W przypadku, gdy zaznaczona była opcja “połącz stany wyświetlania z konfiguracjami” i dany stan wyświetlania nie został skopiowany do innej konfiguracji, można skopiować ręcznie taki stan poprzez jego zaznaczenie Ctrl+C oraz wklejenie (należy kliknąć w konfigurację) Ctrl+V.

Możesz podzielić dowolną krawędź na równe odcinki wykorzystując punkty jako geometrię odniesienia. Dalej można wstawiając szkic płaski lub 3D powiązać z tymi miejscami punkty lub inne elementy szkicu.

W SolidWorks możesz zdefiniować proste równanie warunkowe. Oto przykład:
“promień@Szkic1” = (IIf(“grubość@Szkic1″<4, 2*”grubość@Szkic1″, 2.5*”grubość@Szkic1”)), co oznacza, że dla grubości profilu mniejszej od 4mm promienie zostają ustalone na dwukrotną wartość grubości, jeżeli jednak grubość będzie większa lub równa 4mm – promienie zostają powiększone 2 i pół razy.

W katalogu instalacyjnym SolidWorks znajduje się nieoficjalne narzędzie cosmos cleaning utility.exe do usuwania wyników symulacji Cosmos/Simulation zapisanych wewnątrz pliku.

W łatwy sposób można ukrywać i pokazywać adnotacje w rysunkach. Ukryć wymiar można poprzez kliknięcie na nim prawym klawiszem myszki. Aby ponownie go pokazać należy włączyć tryb pokaż/ukryj adnotacje – wówczas zaznaczając lewym przyciskiem myszy adnotacje można pokazać (czarny kolor) lub ukryć (kolor szary).

Klikając w obrzarze drzewa operacji, używając kombinacji klawiszy z Shift można przełączać się pomiędzy kolejnymi operacjami zaczynającymi się od konkertnej litery. Przykład: Shift+A przewinie nas z dowolnego miejsca w drzewia do samej góry (na folder “Adnotacje”). Opcje przydają się kiedy w modelu jest wiele operacji i nie wszystkie widoczne są bez przewijania.

W konstrukcjach spawanych można usunąć domyślnie wstawianą konfigurację o nazwie >zespawana< .

Można z poziomu rejestru (poprzez usunięcie odpowiedniego klucza) przywrócić SolidWorks do ustawień domyślnych – takich, które posiada program w momencie zainstalowania. Opcja przydaje się w sytuacji, kiedy użytkownik dokonał zmian w ustawieniach i nie jest w stanie ich przywrócić lub w przypadku błędów SolidWorks związanych z ustawieniami.

Chcąc obrócić model 3D względem jednej z osi – triady odniesienia, wystarczy kliknąć w tę oś przytrzymująć Alt (domyślny obrót o 15°) oraz z Shift (domyślny obrót o 90°). Obrót w przeciwnym kierunku realizuje się wciskając dodatkowo Ctrl.

Draw compare umożliwia porównywanie rysunków. Jeżeli używasz PDM WorkGroup można porównywać poszczególne wersje (poprawki), co zdecydowanie ułatwia ocenę zaewidencjonowanych rysunków ze zmianami.

Całkowicie zdefiniuj szkic (wcześniej autowymiarowanie ) umożliwia dodanie wybranych relacji oraz uzupełnienie wymiarów względem wskazanego odniesienia. Funkcja ta szczególnie przydaje się po wczytaniu szkicu z plików płaskich, jak DWG oraz do szybkiego wymiarowania niektórych elementów szkicu.

Każde złożenie można zapisać jako pojedynczną część, gdzie komponenty tego złożenia będą obiektami bryłowymi, lub można podczas zapisu wybrać opcję zachowania tylko zewnętrznych ścian – co znacznie uprości skomplikowany model.

Włączenie polecenia konstrukcja spawana wyłącza domyślnie zaznaczoną opcję scalaj wyniki istotną podczas operacji dodania.

W rysunkach można używać innych narzędzi szkicu niż domyślne dla niektórych operacji. Na przykład dodając widok szczegółu, jeżeli narysujemy wcześniej szkic taki jak: elipsa, prostokąt lub dowolna inna zamknięta pętla a następnie wybierzemy polecenie, zostanie on użyty. Innym przykładem może być wyrwanie, gdzie domyślnie używa się splajnu, jednak postepując podobnie można je wykonać tnąc innym szkicem.

Jest kilka sposobów kopiowania powierzchni np. tych wykorzystywanych w projektowaniu gniazda formy (powierzchnia zamknięcia stykowego) tj.: odsuń powierzchnię – poprzez zaznaczenie ścian, połącz powierzchnie – również poprzez zaznaczenia ścian oraz używając polecenia kopiuj/przenieś z zerową wartością przemieszczenia.

Można wybrać zaokrąglenie dla całej operacji, a jeżeli zaistnieje potrzeba można zmienić z użyciem eksperta zaokrągleń tylko wybrane odniesienia, np. promień dla danej ściany czy krawędzi.

W menu narzędzia > właściwosci masy, można przypisać masę do obiektu zastępując wartość automatycznie obliczoną przez program. Taką wartość można następnie pobrać jako właściwość specyficzną dla konfiguracji do dalszego wykorzystania.

Istnieje możliwość zwymiarowania linii przerwania w rysunku. Zapobiegnie to ewentualnym błędom w sytuacji, kiedy długość wymiarowanego elementu ulegnie zmianie w taki sposób, że linie przerwania znajdą się poza obrysem przedmiotu.

Używając polecenia sprawdzenie symetrii, a następnie wybierając automatyczny podział – SolidWorks rozdzieli obiekt na symetryczne części.

Wybierając polecenie połącz dla zaznaczonej pary obiektów bryłowych a następnie wspólny – pokaż podgląd, można sprawdzić przenikanie w części.

Wybranie opcji cofnij przycięcie powierzchni daje możliwość przywrócenia powierzchni pierwotnej, co może się przydać podczas naprawiania geometrii lub podczas stosowania zmian w plikach importów.

Bloki w szkicu umożliwiają zbudowanie uproszczonego układu kinematycznego. Można tego dokonać dzięki operacji pas/łańcuch oraz relacji trakcji, będącej odpowiednikiem wiązania mechanizmu zębatego w złożeniach.

Dodając odpowiedni wpis w generatorze karty właściwości dla konstrukcji spawanej, uzyskasz automatycznie taką właściwośc po zaktualizowaniu listy elementów ciętych.

Domyślnie wszystkie wymiary w części mają status zaznaczone dla rysunku. Istnieje jednak możliwość odznaczenia tej opcji klikając prawym klawiszem myszy w wymiar. Wstawiając następnie wymiary z modelu w rysunku, można pobierać takie wymiary jako oddzielną kategorię.

W starszych wersjach PhotoView 360 kalkomania nie zawsze będzie widoczna. W SolidWorks możesz zamiast kalkomanii dodać grafikę z pliku jako własny wygląd. Po zapisie i ponownym wczytaniu do PhotoView 360 wybrana grafika pojawi się nie ścianie jako materiał a nie kalkomania.

W arkuszach blach otwory na zgięciach (lub na powierzchni blachy wyciągniętej po profilach – całość jest traktowana jako zgięcie), które w przekroju tworzą nieliniowe krawędzie nie zostaną poprawnie przeliczone i uniemożliwiają rozłożenie arkusza. Rozwiązaniem jest zaznaczenie opcji cięcie prostopadłe.

Od wersji SolidWorks® 2010 z menu narzędzia można wybrać wizualizację złożenia. Funkcja ułatwia graficzną segregację komponentów, np. przyjmując jako kryterium największą masę. Można definiować własne kryteria (bazując na właściwościach dostosowanych) a wyniki zapisywać do plików zewnętrznych, takich jak pdf, csv, txt czy xls.

Zamiast wskazywać pojedynczo segmenty szkicu możesz zaznaczając szkic z drzewa, podczas definiowania członu konstrukcyjnego, wybrać całość (grupę).

Wybierając operację usuń ścianę > usuń i wypełnij można wyeliminować niepotrzebne krawędzie dzielące ścianę na mniejsze fragmenty.

Automatyczne wiązania SmartMates można dodawać w złożeniu przytrzymując klawisz ALT podczas przeciągania komponentu. Jest to alternatywna metoda dla niektórych typów wiązań, która znacznie przyspiesza proces łączenia części w złożeniu.

Na pasku format linii można zmieniać grubość, kolor oraz styl wyświetlania krawędzi. Opcja ta jest szczególnie przydatna do lokalnego wyróżnienia pewnych obszarów w dokumentacji.

Ruchoma płaszczyzna przekroju umożliwia dodawanie operacji w perspektywie widoku przekroju. Płaszczyzny tego typu lokowane są w drzewie operacji w specjalnym folderze, gdzie można sterować ich widocznością.

Kopiując przygotowany plik graficzny do katlogu instalacyjnego… eDrawingslangpolish można uzyskać dodatkowy stempel. Proces wymaga restartu aplikacji eDrawings by uwidocznić stemple w oknie programu.

Analiza odchylenia oblicza kąt pomiędzy ścianami. Narzędzie to np. pozwala zdiagnozować problem z krawędziami w sytuacji, kiedy nie można zastosować poprawnie zaokrąglenia.

W niektórych sytuacjach elementy smukłe można potraktować jak konstrukcję spawaną, w której stosowana jest siatka belek. Wystarczy zaznaczyć obiekt i pod prawym klawiszem wybrać traktuj jako belkę. Ikona zwężonej belki pojawi się w drzewie badania, jeżeli obiekt bryłowy ma zmienną średnicę na swojej długości. Jeżeli ściany końcowe nie są planarne, lub występują lokalne podcięcia czy skręcenie nie powinno się stosować uproszczenia bryły belką.

Podczas rzutowania widoku w rysunku są one automatycznie wyrównywane. Wyrównanie to można usunąć klikajac prawym klawiszem w wybrany widok i wybierając odpowiednią opcję. Alternatywnie podczas rzutowania przytrzymanie klawisza CTRL wyłącza chwilowo wyrównanie.

W zakładce spinacz projektu dostępny jest wbudowany plik tekstowy gotowy do uzupełnienia. Dodatkowo do pliku SolidWorks można dołączyć wiele innych formatów plików, m.in *.pdf, *.xls, *.jpg, *.zip z pominięciem plików rodzimych SolidWorks.

W złożeniu, jeżeli wybierzesz kartę właściwości dostosowanych możesz uzupełnić właściwości złożenia. W przypadku zaznaczenia części w drzewie, można definiować masowo właściwości dostosowane części bez konieczności ich edycji.

Obecnie można podczas eksportu blachy do formatu DWG/DXF wybierać elementy do zapisu oraz wskazać odniesienie, jak ściana lub widok. W ten sposób można np. wyeliminować niepotrzebne ukryte krawędzie lub dodatkowo wyeksportować linie szkicu.

W widoku rozstrzelonym można dodać uskok linii rozstrzelenia, zaokrąglić szkic lub ręcznie narysować dany odcinek np. swobodnym splajnem (ponieważ linia rozstrzelenia jest zwykłym szkicem 3D).

Stosując kalkomanie PhotoWorks z maską, można uzyskać efekt półprzezroczystości, jeżeli plik graficzny maski będzie gradientem pomiędzy czarną a bialą barwą.

Używając łączników Toolbox można wybrać jedną z trzech opcji wyświetlania gwintu:

• uproszczony – bez dodatkowego oznaczenia
• zarysy – z cieniowanym oznaczeniem gwintu (tekstura)
• schematycznie – z geometryczną reprezentacją uproszczoną

Przytrzymując klawisz CTRL możesz chwilowo wyłączyć automatyczne dodawnie relacji szkicu.

W łatwy sposób możesz odwrócić kolejność animacji/symulacji. Wystarczy zaznaczyć wszystkie klucze i pod prawym klawiszem myszy wybrać odwróć ścieżkę.

Z menu narzędzia > programy > SolidWorks > Narzędzia Solidworks możesz wybrać kreator kopiowania ustawień by zchować ustawienia programu dla danego użytkownika przypisanego do konta Windows.

Istnieje obecnie możliwość połączenia tekstu z właściwością dostosowaną. Wybierąjac z listy np. materiał można automatycznie aktualizować model bez konieczności edycji operacji.

W tabeli konfiguracji złożenia, stosując odpowiedni symbol w nagłówku można sterować indywidualnie konfiguracją wystąpienia części. Wybierając np.: <1,2,3> – sterujesz selektywnie wystąpieniami, jeżeli użyjesz <2 – 8> – sterujesz zakresem, natomiast <*> przypisuje wszystkie jednakowe wystąpienia konfiguracji.

Nie można bezpośrednio zastosować lustra w szkicu 3D, jednak elementy takie jak linie czy punkty można skopiować i wybierając płaszczyznę pomiędzy nimi można dodać relację symetrycznie (dla linii oraz jej końców). Relacje te są odpowiednikim lustra, podobnie jak to ma miejsce w szkicu płaskim.

W menu narzędzia można wybrać analizę grubości, – opcję szczególnie przydatną podczas projektowania elementów cienkościennych z tworzyw lub podczas konwersji obiektów bryłowych na blachy.

Wciskając spacje możesz zaktualizować widoki. Oznacza to, że nie musisz zastanawiać się podczas modelowania, jak dana część czy złożenie będą wyświetlały się w rysunku. Jeżeli w danej chwili widok np. od przodu przedstawia bok, to obroć model tak jak chcesz aby wyglądał oczekiwany widok od przodu, wciśnij spację i wybierz aktualizację widoków, następnie potwierdź operację.

W PhotoView 360 można modyfikować parametry wyglądów, m.in. kolor podstawowy, kolory odbicia i przezroczystości, mnożnik tekstury oraz chropowatość. Ilość dostępnych parametrów edycji zależy od wyboru materiału na karcie wyglądy.

Istnieje możliwość połączenia wpisu w kolumnie tabeli listy materiałów (BOM). Aby połączyć dwie lub więcej kolumn należy wybrać równanie i zastosować separator “” pomiędzy kolumnami. Jeżeli zastosujesz znaki “-” rozdzielisz wartości myślnikiem.

Możesz wymusić lokalizację członu konstrukcyjnego w liście elementów ciętych (konstrukcji spawanej) poprzez przeciągnięcie go do odpowiedniego folderu. Niestety ręczna modyfikacja wiąże się z przerwaniem automatycznej aktualizacji dlatego najlepiej wykonywać taki zabieg na końcu procesu projektowego.

Możesz zmodyfikować domyślną wartość perspektywy. Opcja przydaje się wówczas, gdy chcemy zawęzić kąt widzenia (odsunąć tzw. punt zbiegu) bez konieczności stosowania kamery.

W menu wstaw > adnotacje możesz wstawić oznaczenie gwintu, które umożliwi poprawne jego wyświetlanie w dokumentacji technicznej. Dodatkowo klikając prawym klawiszem w folder adnotacji w drzewie operacji możesz pokazać teksturę, umożliwiającą identyfikację gwintu w modelu.

Wstawiając operacje żebra można zmienić odniesienie kierunku poleceniem następne odniesienie. Dodatkowo od wersji SolidWorks® 2009 można określać grubość żebra nie tylko w jego początku, ale także na ścianie końcowej.

SolidWorks® zawiera narzędzie OCR (ang. Optical Character Recognition). Autotrace umożliwia rozpoznanie elementów grafiki wczytanej jako obraz w szkicu. Należy sterować parametrami operacji do uzyskania satysfakcjonującego rezultatu, następnie można edytować szkic, który najczęsciej jest splajnem.

Chcąc uzyskać poprawny efekt wyciągnięcia po profilach arkusza blachy, należy przewidzieć w szkicu taką samą ilość punktów elementów szkicu. Jeżeli punktów brakuje lub są w nieodpowiednim miejscu, należy zastosować operację podziel elementy. Niestety podgląd wyciągniecia arkusza blach nie wyświetla łączników – czyli wirtualnych linii łączących kolejne punkty szkicu, ale można posłużyć się wyciągnięciem po profilach powierzchni pokazując wszyskie łącza.

W niektórych przypadkach, kiedy oś otworu jest nachylona do ściany pod dużym kątem, o wiele lepszy efekt zaokrąglenia można uzyskać stosując zaokrąglenie ściany ze stałą szerokością.

Możesz wyrównać oznaczenie tolerancji położenia do linii wymiarowej a nie tylko do krawędzi modelu. Wystarczy w pierszej kolejności wskazać wymiar a następnie wstawić odpowiedni symbol tolerancji, wyrównując ostatecznie.

Możesz wstawić w złożeniu specyficzną część – otoczkę. Może ona posłużyć do zaawansowanego wyboru komponentów. W innym przypadku można wykorzystać otoczkę jeżeli chcemy wykluczyć część z listy materiałów, lub nie uwzględniać jej we właściwościach masy czy w zakresie operacji (dotyczy wycinania w złożeniu).

Tylko opracja wyciągnięcia po profilach umożliwia dodanie szkicu przekroju bez konieczności usuwania operacji.

1. Odszukaj operację wyciągnięcia po profilach (dotyczy brył oraz powierzchni), do której chcesz dodać dodatkowy profil
2. Kliknij prawym klawiszem na operacji i przesuwajac/obracając płaszczyznę ustal pozycję przekroju
3. Pokaż szkic, który jest wchłonięty przez operacje wyciągnięcia po profilach
4. Edytuj szkic w razie potrzeb. Uwaga! dodany szkic przekroju zawsze jest splajnem!

W dodatku Toolbox, w zakładce dostosuj sprzęt możesz określić właściwości dostosowane. Wybierając tę opcję należy uzupełnić nazwę oraz wybrać typ, którym może być pole tekstowe lub lista rozwijalna. Dodatkowo można przypisać domyślny materiał dla wybranego łącznika zaznaczając łącze do materiału SW.

Wybranie operacji usuń ścianę z opcją usuń i załataj umożliwia zlikwidowanie niepotrzebnego otworu (np. w pliku importu) czy usunięcie zaokrąglonych lub sfazowanych ścian. Operacja ta jest szczególnie przydatna w modelowaniu powierzchniowym oraz modyfikacji plików importów.

W prosty sposób możesz przygotować własną bibliotekę profili konstrukcji spawanej. Wystarczy narysować szkic, odpowiednio go sparametryzować, następnie zapisać we wskazanym folderze. Domyślna ścieżka instalacyjna biblioteki to: C: Program Files SolidWorks200x SolidWorks data weldment profiles. Należy również zwrócić uwagę, iż struktura katalogowa jest trójpoziomowa.
W szkicu powinna znajdować sie odpowiednia liczba punktów (np. w narożnikach) aby w łatwy sposób można było lokalizować profil – czyli przyciągać go do segmentów szkicu.

W menu Start > Programy > SolidWorks > Narzędzia SolidWorks znajduje się SolidWorks Rx – możesz go użyć do wyczyszczenia plików tymczasowych, usunięcia kopii zapasowych a nawet sprawdzenia błędów czy defragmentacji dysku.

W oknie właściwości dostosowanych istnieje możliwość użycia symboli specjalnych, a także zapisu w postaci ułamka czy użycia specyficznego koloru tekstu.

W obrębie złożenia można na kilka sposobów wybierać komponenty, np. odseparować wyłącznie części z Toolbox’a, lub zaznaczyć objetością (wirtualnym prostopadłościanem) a następnie można elementy ukryć, wygasić, zmienić przezroczystość czy utworzyć nowe złożenie. Zaawansowany wybór ułatwia wyszukiwanie komponentów z użyciem wcześniej zdefiniowanych reguł, np: masa, autor, data.

Można zdefiniować własne narzędzie formowania – operację umożliwiającą wykonywanie przetłoczeń w arkuszach blach. Przed zapisaniem i przeciągnięciem prztłoczenia na blachę, upewnij sie, iż folder w bibliotece projektu ma zaznaczony atrybut narzędzia formowania (pod prawym klawiszem). Przetłoczenie może mieć charakter przelotowy – jak niżej, lub może tworzyć zamknięte kopuły.

Można odwracać relację styczności dla splajnu, wystarczy kliknąć w nią prawym klawiszem myszy. Opcja ta jest wyjątkowo przydatna w przypadku tras elastycznych w dodatku SolidWorks® Routing.

SolidWorks® Explorer jest przydatnym narzędziem uzupełniającym podstawową funkcjonalność programu. Umożliwia wyszukiwanie odniesień, przeglądanie plików, dodawanie właściwości dostosowanych. Pełne możliwości uzyskujemy po zalogowaniu się do przechowalni – gdyż Explorer współpracuje z dodatkiem SolidWorks® PDM Workgroup.

Operacja gięcia realizuje kilka poleceń, takich jak:
gięcie, skręcanie, zwężanie czy rozciąganie. Skręcanie może ułatwić wykonanie modelu pręta ogrodzeniowego, wydłużanie można zastosować np. do zmiany geometrii importowanej.
Przykład

Podobnie jak w systemie Windows® można kopiować pliki/foldery także SolidWorks® umożliwia szybkie kopiowanie szkicu/operacji. Należy przeciągnąć operację z drzewa operacji lub przy wlącznonej opcji Instant 3D należy przeciągnąć znacznik a następnie upuścić na wybranym odniesieniu: ściana, krawędz itp. Jeżeli kopiowana operacja ma odniesienia, np. wymiary to podczas upuszczania należy wybrać jedną z dwóch opcji: pozostawienie tych relacji jako nieaktualnych lub ich usunięcie.

Istnieje możliwość weryfikacji dokumentacji z użyciem narzędzia Design Checker – dodatku w pakiecie SolidWorks® Professional. W generatorze weryfikatora definiuje się plik wzorca, następnie wybiera sprawdzanie dokumentu. Program umożliwia zastąpienie wartości rzeczywistych (niepomyślne weryfikacje) wartością oczekiwaną.

SolidWorks® posiada DFMXpress, jest to narzędzie analizy pod kątem zdolności wyprodukowania zaprojektowanego detalu. Umożliwia weryfikację m.in.:
ostrych krawędzi, nietechnologicznych otworów, podcięć i innych.

W łatwy sposób możesz zdefiniować własne style linii, przykładowo z pogrubieniami w miescu załamania linii przekroju.

Podczas dodawania konfiguracji złożenia można w opcji rodzica/potomka wybrać komponent, w którym zostanie automatycznie utworzona i aktywowana konfiguracja o tej samej nazwie. Funkcja ta jest przydatna wówczas, gdy konfigurujemy złożenie w celu sterowania konfiguracjami części.

Istnieje możliwość dopasowania rozmiaru nowowstawionej płaszczyzny do wielkości obiektu.

Kombinacja klawiszy CTRL+E spowoduje automatyczne rozstrzelenie widoku. Niektóre skróty klawiszowe działają podobnie jak w środowisku SolidWorks®,
np. z – pomniejsz, Z – powiększ.

Wyłącznie z użyciem kalkomanii w dodatku PhotoWorks można nakładać grafikę na ściany (także nieplanarne). Zastosowanie maski umożliwia usunięcie zbędnego tła obrazka. Maskę należy przygotować w zewnętrznym programie graficznym.

Rysując dwie prostopadle linie można wykonać w rysunku półwidok-półprzekrój. Linie rysujemy z użyciem narzędzi szkicu, następnie wybieramy widok przekroju zaznaczając jedną linię (pion/poziom), względem której prostopadle rzutujemy.
Jeżeli pojawi sie pytanie o przekrój częściowy wybieramy NIE. Widok, z którego rzutowaliśmy półwidok-półprzekrój można ukryć w drzewku operacji bez ukrywania widoków zależnych.

Kółko myszy (ang. scroll wheel) ma wiele przydatnych funkcji. Wciśnięcie scrolla uaktywnia obrót, natomiast w połączeniu z CTRL – przesunięcie, a z klawiszem Z powiększ/pomniejsz. Jeżeli wciśniemy scroll na: ścianie, wierzchołku lub krawędzi następuje obrót względem wybranego odniesienia. Dwukrotne wciśniecie kółka spowoduje wpasowanie w ekran – czyli jest to odpowiednik klawisza F.

Podczas definiowania rozstrzelenia, wybierając jednorazowo kilka komponentów można rozstrzelić je osiowo. Dodatkowo zaznaczając opcję automatycznego rozmieszczania można sterować rozstawem.
Opcja “Wybierz części podzespołu” umożliwia wykorzystanie w głównym złożeniu widoku rozstrzelonego zdefiniowanego na poziomie podzłożenia.

Można dodawać relację styczności szkicu (także 3D) do powierzchni. Relacja Styczna ściana jest przydatna wówczas, gdy powierzchnia nie jest podzielona krawędziami.

Podczas automatycznego rozmieszczania odnośników można użyć klawiszy ALT lub CTRL aby dostosować ich położenie. Jeżeli jednak nie będzie to wystarczające, można zaznaczyć wybrane odnośniki i wyrównać je idnywidulanie zgodnie z wybranymi opcjami dostępnymi pod prawym klawiszem.

Operacja skala może posłużyć do zmiany nazw obiektów bryłowych czy członów konstrukcyjnych. Kiedy zastosowane operacje: przenieś/kopiuj lub przytnij/wydłuż uniemożliwiają zapis wystarczy przeskalować obiekty x 1. Zmieniając nazwę operacji skala zmienisz nazwy obiektów.

Zaznaczając komponent złożenia i wybierając okno właściwości można pokazać jego wiązania. Jeżeli zaznaczysz wiele komponentów w oknie właściwości pokażesz wszystkie wiązania nadane tym elementom, czcionką pogrubioną wyświetlane będą wspólne wiązania pomiędzy zaznaczonymi komponentami.

Wybierając FilletXpert Zaokrągleń można: zaznaczać automatycznie wiele elementów, tj pętli, krawędzi czy ścian, zmieniać typ narożnika oraz zmieniać selektywnie niektóre wartości promieni dodanych w jednej operacji.

Otwory np. w powierzchniach importowanych można “załatać” wypełnieniem powierzchni. Ale można też dla ciągłych powierzchni użyć opcji usuń otwór – zaznaczając jedną z krawędzi otworu i wybierając z klawiatury delete!

Przeciągnięcie płaszczyzny z klawiszem Ctrl spowoduje jej skopiowanie. Jeżeli chcemy uzyskać płaszczyznę styczną do tworzącej wałka lub stożka należy zaznaczyć ścianę boczną i przeciągnąć płaszczyznę przechodzącą przez środek przytrzymując klawisz Ctrl.

Klawiszem G aktuwujesz lupę, którą dowolnie powiększysz wybrany obszar. Aby ułatwić zaznaczenie ukrytych ścian, krawędzi, itp. możesz użyć opcji wybierz inny, gdzie prawym klawiszem ukrywamy kolejne ściany, lewym zaznaczamy wybór.

W niektórych przypadkach konieczne jest zastosowanie operacji wyciągnięcia po ścieżce wycinając obiektem bryłowym a nie szkicem płaskim. Wyniki operacji będą znacząco różne.

Obecnie istnieje możliwość wyrównywania notatek w tabeli rysunkowej poprzez zdefiniowanie parametrów lub z użyciem funkcji szkicu przesnieś elementy.

Obiekt bryłowy powstały np. wyniku operacji podziału można wstawić (zapisać) do nowej części. Dodatkowo można zapisać wszystkie obiekty i utworzyć z nich złożenie. Bryły zamienione na części będą w nowo powstałym złożeniu unieruchomione.

Obrót szkicu nie musi zakończyć się sukcesem. Jeżeli relacje szkicu odnoszące się do płaskiego układu współrzędnych blokują obrót należy użyć opcji modyfikuj szkic. Szkic zostanie obrócony wraz z układem współrzędnych.

Można pokazać izometryczny widok przekroju w dokumentacji technicznej. Aktywuj tę opcję klikając prawym klawiszem myszy na widoku przekroju, przekroju łamanym lub półwidoku-półprzekroju.

Możesz w PhotoWorks dodać chropowatość materiału z pliku graficznego – efekt będzie widoczny po zrenderowaniu.

Podczas operacji wyciągnięcia przytrzymanie klawisza M spowoduje wyciągnięcie symetryczne od płaszczyzny.

W ustawieniach systemu, w opcjach widoku można zmienić domyślny kierunek obrotu dla opcji powiększ/pomniejsz.

Na dowolnym etapie projektowania arkusza blachy możesz zamienić ścianę, względem której blacha jest rozwijana. Wystarczy edytować operację Rozłożony model.

Dowolną adnotację można rozgałęzić, dodać punkt uskoku, czy też w szybki sposób skopiować całe oznaczenie. Wystarczy podczas przeciągania odpowiedniego elementu przytrzymać klawisz Ctrl. Alternatywnie opcje dodawania/usuwania dostępne są pod prawym klawiszem myszy po kliknięciu na adnotacji.